Stacy Venom

Sabah erkenden kalkmış ve üzerini değiştirmişti. Bugün evdeki son günüydü ama evde aylaklık yapacağı tek bir saniyesi bile yoktu. Gelen mektubun içinde bulunan listedeki her şeye bir an önce sahip olması gerekiyordu. Bu yüzden aşağı iner inmez annesinin yanına giderek "Anne ben hazırım gidebiliriz" dedi. Ama annesinin verdiği tepki ikizini de beklemesine yönelik gelen bir tepkiydi. O ise bu durumdan hiç hoşlanmamıştı zaten ikizinden daha değerli olduğunu biliyordu onu kıskanmak mı kafasında asla böyle bir düşünce olmamıştı ama yine de onu beklemek zorunda kalmak gerçekten çok kötü bir histi onun için. " Sen merak etme anne ben ona yardımcı olurum ve hemen aşağıya geliriz " dedi, en tatlı gülümsemesiyle. Ama tabi bu tatlılık sadece aile büyüklerine karşı gösterdiği bir surat ifadesinden başka bir şey değildi. İkizinin odasına çıkmadan önce mutfağa uğrayarak bir sürahi su doldurdu ve içine bir kaç buz parçası da attıktan sonra ikizinin odasına doğru ilerledi. Odaya ilerlediğinde bir yılan gibi sinsice hareket ediyordu ve çok yavaş adımlar atarak yatağın başına geldiğinde tüm suyu ikizinin kafasına döktü. İkizinin çığlığına karşılık o kahkahalar atıyordu " Hadi kalk uyuşuk senin yüzünden planımın gerisindeyiz hemen hazırlan alış verişe gidiyoruz unuttun galiba" dedi ve hemen hızla aşağıya inerek yine gülümseyen bir suratla " İkizim hazırlanıyor anne " dedi. Bir kaç saniye sonra sonunda beklediği an gelmişti ikizinin aşağıya inmesi ile anne ve babası çoktan dışarıya çıkmışlardı. Tüm bu yaptıklarının başına iş açmayacağını bildiğinden sadece gülümseyerek arabaya bindi. Gülümsemesinin yanında tüm sahip olduğu heyecanı da ailesine göstermeye çalışıyordu ve ta bi donuk ifadeli ikizinin yanında fazla zorlandığı söylenemezdi. Uzun alış veriş maratonunun ardından sonunda eve dönmüşlerdi. O kadar çok şey almışlardı ki hepsinin odasına yerleştirmek normal bir insan için çok zor olabilirdi ama onlar sıradan insanlardan değildi. Babası eline aldığı asasıyla sadece bir kaç büyülü kelimeyi söylediğinde tüm eşyalar odasında ki yerlerini almıştı.

Hızla odasına çıkarak eşyaların arasında asasının bulunduğu kutu çıkardı ve kutudan asasını alarak incelemeye başladı. Şu an bunu kullanamayacak olmak oldukça üzücü bir durumdu. Hiç bir büyü bilmemesi bir yana yanlış bir asa hareketi ile odasını havaya uçurabilirdi. Bunu yapmak ise onun gibi cici görünen bir kız için hiç iyi olmazdı. Küçüklüğünden beri oynadığı en iyi oyundu belki de bu cici kız taklidi yapmak. İkiz olmanın onda yarattığı ezikliği ve her şeyi onunla paylaşması gerektiği gerçeği bir yana cici kız olduğu sürece ondan her zaman bir adım önde olacağını biliyordu. Hayatı boyunca da bu böyle olmuştu. üstelik ikizinin donuk bakışlarından ötürü bunu hiç zorlanmadan yapıyordu. Gerçek yüzünü ise ikizi ve bir kaç yakın arkadaşı dışında bile tek bir kişi bile yoktu. bunları düşündüğünden gülümsemeden duramıyordu büyükleri kandırmak onun için ne kadar da kolaydı. Asasını kutusuna koyarak eline merdivenlerden aşağıya indi. Annesinin hazırlamış olduğu sofrada yerini aldı. Akşam yemeği ailesinin konuşmaları yüzünden oldukça uzun olmuştu. Yemeğini bitirdiğinde ise " Herkese iyi geceler " dedikten sonra odasına çıktı. Hemen eline aldığı bir ders kitabına göz atmak istiyordu. En büyük hayaliydi ailesinin gurur duyacağı bir cadı olmak önünde ki tek engel ise ikiziydi ama yine de onu alt edebileceğine inanıyordu. Bunu gerçekten başarabilirdi sonraki bir kaç saatin
ise nasıl bu kadar hızla akıp gittiğini anlayama dan kendini yatağına uzanmış bir vaziyette buldu ve gözlerini kapatır kapatmaz uykuya daldı.

Sabah güneşinin odasını aydınlatmasından bir kaç saniye sonra gözlerini açtı. Hemen yatağından kalkarak üzerini değiştirdi. Büyük gün gelmişti işte bugün Hogwarts'ı ilk kez görecekti. Tam merdivenlerden aşağı inecekti ki öncelikle yapması gereken başka bir şeyin olduğunu fark etti. Yönünü değiştirip ikizinin odasına doğru ilerledi " Kalk bakalım uyuşuk bugün büyük gün " dedi. Neredeyse ilk kez ikizinin sadece ağzından çıkan br kaç kelimeyle uyandırıyordu. O uyandığındaysa hızla merdivenlerden aşağıya indi. Annesi çoktan harika bir kahvaltı masası hazırlamıştı. Bu kadar dakik biri olma özelliğini muhtemelen annesinden almış olmalıydı. Akşam yemeğine oranla oldukça kısa süren kahvaltının ardından sonun da evden ayrılıp istasyona varmışlardı. Burası onlar gibi bir sürü yeni öğrenciyle doluydu ve tabi ki her biri onun gözünde sadece bir öğrenci değil aynı zaman da rakipleriydi de. Anne ve babasına sıkıca sarıldıktan sonra trene bindi ve ikizinin elinden çekerek onunla birlikte ilerlemesi sağladı. Ta ki boş bir kompartıman bulana kadar bulduklarındaysa hemen oturarak gözlerini pencereye dikti. Yolculuğun kalan kısmı oldukça sessiz geçmişti. Okula vardıklarından Profesörlerin yönlendirmeleriyle büyük salondan içeri girdiler. İsmi söylenen her öğrencinin seçmen şapka ile karşılaşmalarının izledikten sonra kendi adının okunmasıyla seçmen şapkaya doğru ilerledi. Seçmen şapkayı başına geçirerek merakla onun söyleyeceklerini dinlemeye başladı.

Tutkuların kalbinin önüne geçmiş. Dikkatli olmalısın...
Sly Sly Slytherin Slytherin V.Sınıf