Chris Leon

Ad-Chris
Soyad-Leon

Örnek Rp:

Chris , okul için gerekli gereçleri alıp eve döndükten sonra annesinin bahçe cücelerini temizlemesini istemesine şaşırmıştı.Yarın Hogwarts'a kendi görüşüyle iyiliğin kalbine gidecekti.Fakat posta baykuşunun geldiği andan itibaren geveze annesinde bir değişiklik beklerken sonuç koca bir hiç olmuştu.Şimdi ise bir günden az zaman kalmış olmasına rağmen ondan küçük hırçın yaratıkları temizlemesini istiyordu.Gerçi onların küçük dişleriyle parmaklarını kanatmasına küçüklüğünden beri alışkındı.Çoğu çocuğun gösteremeyeceği bir cesaretle bu yaratıklarla oynamayı sevmişti hep.Bahçeye inip bacaklarından ve kafalarından tutup fırlatmaya başladı.Son kalan birkaç taneyi ise birbirlerinin üstlerine atarak kavga etmelerini izledi.Annesinin "Nerede kaldın?" diyerek onu iyice kızdırması üzerine kalan üç cüceyi tekmeyle bahçenin dışına yolladı.Kapıdan içeri gireceği sırada eve cisimlenen babasıyla karşılaşınca "Hoş geldin baba." diyerek ona sarıldı ve birlikte eve girdiler.Babası annesinin aksine sessiz ve anlayışlı biriydi.Ablasının da yarın okulu olmasına rağmen mutfakta iş yaptığını görünce annesinin neden böyle yaptığını anlamaya çalıştı.Neyse ki yemekleri lezzetli diye düşünmeden edemedi hızla tıkınırken.

Bir an önce uyuyup ertesi sabahın gelmesini istiyordu.Hızla odasına çıktı ve bavulunu bir kez daha kontrol etmeye başladı.Karıştırırken eline asası gelmişti.Çıkardı ve duvara doğru saçma sapan ses öbekleri halinde söyledi ve duvarı büyük bir çatırtıyla çatlamasına sebep oldu.Bunun üzerine aşağıdan gelen sesleri büyük kalp atışlarıyla dinlemeye başladı.Annesinden bir ton azar işiteceğinden emin olmasına rağmen babası ortamı sakinleştirmiş ve yukarı gelmişti.Asasını sallayarak duvarı düzelttikten sonra "Kullanmayı öğrenince eminim daha eğlenceli olacak senin için" diyerek saçlarını okşadı ve aşağıya indi.Aslında yanlış olmasına rağmen yaptığı hoşuna gitmişti.Hatta bunu o küçük istilacı cüceler üzerinde de denemek istemişti bir an.Fakat babasının hoşgörülü davranışı bu düşüncelerine ağır bastığı için asasını yeniden valizine yerleştirerek yatağına ilerledi ve gözlerini kapadı.

Ertesi sabah yüzüne vuran güneş sebebiyle gözlerini açtığında henüz gitmesine uzun bir süre olduğunu fark etti.Henüz kimse uyanmadığından yavaşça aşağıya inerek gölü izlemeye başladı.Birkaç bahçe cücesi yavaşça bahçeye geri dönmeye çabalıyordu.Yanında indirdiği okul kitaplarına göz atarak zaman öldürdükten sonra herkes uyanmıştı.Her geçen saniye kalp atışları artıyordu.Evden ayrılırken hiç özlemeyeceğini bilmek garip bir duyguydu.Yine de trene bindiğinde annesinin gözünden birkaç damla yaş döküldüğüne emindi."Belki de o kadar da kötü değildir" diye düşünerek içi burkulsa da artık tek yapması gereken beklemekti.Okula yaklaştıkları söylenince diğer bütün öğrenciler gibi üniformasını üzerine geçirdi.Görkemli şatonun loş bir şekilde aydınlattığı kendini çeken kayıklarla ilerlerken hayallerinden daha da güzel olduğunu düşünmeden , hatta kim bilir nasıl maceralar yaşayacağını merak etmeden edemedi.Kayıktan indikten sonra , hafif rüzgar altında ilerlerken , attığı her adımda düşünmeye devam etti.Sonunda büyük salona vardıklarında , Hogwarts Müdürü Profesör West'in yaptığı konuşmayı büyük bir ilgiyle dinledi.Bir anda kendi adının okunmasıyla şok olmuş bir vaziyette şapkaya doğru ilerledi.Belki de listedeki ilk ismin kendi adı olması sadece bir tesadüf değil , okulu ilk sıralarda bitireceğinin bir göstergesiydi...

Mantığını kullanan ve bilgelik yolunda hareket eden ender kişilerden birisin. Okulda gayet başarılı olacağın gözlerinden belli.
Raven Raven Ravenclaw Ravenclaw V.Sınıf