Toparlanma

Ne yaparsa yapsın bir türlü uyuyamıyordu. Yatakta dönüp durmaktan aşırı derecede sıkılmıştı. Gözlerini her kapattığında aklına tek bir şey geliyordu oda louise… Son zamanlarda onu fazlasıyla düşünmeye başlamıştı. Garip bir kız olduğu kesindi ama kesinlikle tatlı biriydi. Louise’le ilk karşılaştıkları gün gelmişti aklına yine louise üzerine düştüğünde ne kadarda sinirlenmişti. Hatta kavga bile etmişlerdi. Ama sonra bir şey olmuştu. Tuhaf bir şey… Kız bir anda bayılmıştı. Uyandığındaysa bambaşka biri olmuştu. İlk tanıştığı sinir bozucu, son derece kendini beğenmiş, küstah, hazır cevap , bencil kız gitmiş yerine sevimli, anlayışlı, hatasını kabul edip özür dileyebilen , son derece nazik ve tatlı bir kız gelmişti. Kabul ediyordu ilk tanıştığı kıza sinir olmuştu ama daha sonra yani bayıldıktan sonraki halini sevmişti. Onu yakından tanımak bile istemişti. O günden sonra onunla ne yazık ki bir daha hiç konuşma fırsatı olmamıştı. Onu bir çok kez görmüştü ama timmy yanındaki aşırı derecede dedikoducu arkadaşlarını bırakıp onun yanına bir türlü gidememişti. Sadece sıklıkla ona bakıp gülümsemekle yetinmişti. Louise hem tam bir cadı hem de oldukça tatlı olabiliyordu. Acaba gerçekte hangisiydi? Bunu oldukça merak ediyordu. Hızla yattığı yerden doğruldu. Uyuyamayacağı kesindi yatakta sürekli dönüp durmanın bir anlamı yoktu. Bu yüzden giyinip dışarıya çıkmaya karar verdi. Dolabına gidip eline ilk geçirdiği kot pantolonla tişörtü üzerine geçirdi. Havanın soğuk olma ihtimaline karşıysa ceketini giydi. Genel olarak okuldaki herkes dışarı çıkarken cüppesini giyerdi ama o muggle’ların kıyafetlerini giymeyi seviyordu. Oldukça uzun bir cüppeyle dolaşmaktansa onu sıcak tutabilecek bir ceket daha cazip geliyordu. Dolabı kapatıp yatağının başındaki küçük masanın üzerinden asasını aldı. Fakat bunu yaparken o kadar dikkatsiz davranmıştı ki masadaki su bardağını düşürüp kırmıştı. Öfkeyle ''Lanet olsun'' diye söylenerek etrafa baktı. Uyanan olmamıştı. Bu iyiydi. Hızla yere diz çökerek cam parçalarını toparlamaya başladı ama bu uzun sürmedi. Cam parçalarından birinin elini kesmesiyle birlikte son bulmuştu. Acı ve öfkeyle '' ahhh '' diye mırıldandı. Bu gerçekten harikaydı. Önce dikkatsizliği yüzünden bardağı kırmıştı. Cam kırıklarını toplarlıyım derken de elini kesmişti. Bugün sakarlığı gerçekten hat safhadaydı. Normalde uğraşsa hem bu kadar sakar hem de bu kadar dikkatsiz olmayı asla başaramazdı herhalde. Hem niye cam kırıklıklarını toparlamaya uğraşma gibi bir girişimde bulunmuştu ki o bir büyücüydü. Tek bir sözcük ve asa hareketiyle bardağı onarabilirdi. Ama o normal bir muggle gibi cam kırıklarını toparlamaya girişmişti. Aklı kesinlikle yerinde değildi. Asasını eline götürüp önce sargı büyüsü yaptı. Ardından bardağı eski haline getirerek yerdeki kan lekesini temizledi. En başından bardağa büyü yapsaydı şimdi her şeyi eski haline getirmek için bu kadar zaman kaybetmeyecekti. Neyse ki odadaki herkesin uykusu derindi ve hiç kimse uyanmamıştı. Asasını ceketinin cebine koyduktan ve etrafa bir kez daha göz gezdirip her şeyin eskisi gibi olduğundan ve kimsenin uyanmadığından emin olduktan sonra odasından çıktı. Uzun süre boyunca okulda nereye gideceğini bilmeden dolaştıktan sonra biraz temiz hava almak için avluya çıkmaya karar verdi ve hızla merdivenlere yöneldi. Avlu genellikle en çok gittiği yerdi nedenini bilmiyordu ama avluda ders çalışmayı seviyordu. Herkes göl kenarına gittiği için avlu genelde sessiz olurdu ve buda avluyu timmy’nin ders çalışması için ideal bir yer yapıyordu. Hem temiz hava alıyor hem de ders çalışıyordu. Avluya çıktığında derin bir nefes aldı. Gözlerini gökyüzüne dikerek bir süre olduğu yerde kaldı. Gökyüzü kapalıydı ama tek tukta olsa yıldızları görebiliyordunuz ve ay onun güzelliğini gölgelemeye çalışan kara bulutlara rağmen tüm ihtişamıyla parlayıp insanın içini ısıtıyordu. Yüzüne çarpan rüzgarla birlikte yüzünde hafif bir gülümseme belirdi. Muhtemelen bu gece yağmur yağacaktı ama sorun değildi. Timmy yağmurlu havalarda dolaşmayı seviyordu. Ağır adımlarla yürümeye başladı. Hem havanın hem de soğuğun tadını çıkarmak istiyordu bu yüzden ceketini çıkarıp eline aldı. Yürürken taşların üzerinde bir karaltı olduğunu fark etti. Bu saatte hala ayakta olan birilerinin olduğunu düşünmek çok zordu. Tüm hogwarts profesörlerde dahiş olmak üzere bu saatte uyuyor olurdu. Bu saatte ayakta olanların ya bir derdi olurdu ya da çok nadirde olsa uyku tutmazdı acaba o hangisi yüzünden buradaydı merak ediyordu. Yavaş yavaş taşların üzerinde oturan kişiye yaklaşmaya başladı. Çok geçmeden taşlarda oturan kişinin tanıdık biri olduğunu fark etti. Biraz daha yaklaştığında o kişinin louise olduğunu fark etti. Acaba bu saatte burada ne işi vardı. Dalgındı. Timmy’nn onun yanına geldiğini bile fark etmemişti. Üzerindeki elbise her ne kadar güzel olsa da böyle bir havada giyilmek için pekte uygun bir kıyafet sayılmazdı. Elindeki ceketi Louise’in omuzlarına koyduktan sonra gülümseyerek '' Elbise oldukça güzel sana da çok yakışmış ama böyle bir havada giymen için çokta uygun bir kıyafet değil '' dedi. Daha sonra gülümsemesini koruyarak ''Fazla dalgındın geldiğimi fark etmedin bile iyi olup olmadığını merak ettim sadece iyisin diğmi? Eğer rahatsız olduysan gidebilirim '' dedi.

Louise’le uzun süredir konuşmak istiyordu aslında ama bunu bir türlü başaramamıştı. Onunla konuşmak için ona doğru her ilerlemeye başladığında mutlaka sinir bozucu bir şekilde bir arkadaşı onu görüyor ve yıllardır onu görmemiş gibi davranarak koşup onunla konuşmaya başlıyor ve bir şeyler soruyordu. Onunla konuşabilme umudunuysa kısa süre önce kaybetmişti. Onunla her konuşmaya kalktığında mutlaka bir şeyler oluyordu çünkü… Onu tanımak için içinde nedense içinde büyük bir istek vardı. Gözlerini louise ‘in deniz mavisi gözlerine dikti. Gözleri o kadar güzeldi ki insan gözlerinde kaybolup gidebiliyordu. Yüzünde küçük bir gülümseme belirdi. Hem çok güzel hem de oldukça tatlı görünüyordu. Bir dakika neler oluyordu? Daha düne kadar kızın tatlı bir baş belası olduğunu düşünürken şimdi oldukça güzel olduğunu düşünüyordu. Bu normal miydi? Yoksa stacy’ye karşı hissettiği şeylerin aynını ona karşı hissetmeye mi başlamıştı. Yoksa ondan hoşlanıyor muydu? Yok canım bu olamazdı. Kızı daha tanımıyordu bile şimdiye kadar onunla sadece 1 kez konuşmuşlardı. Aslında tam olarak konuştukları bile söylenemezdi. Daha çok kavga etmişlerdi ve çok sonra louise gözlerini açıp tamamen cici bir kız olduğunda normal bir şekilde konuşmaya başlamışlardı. Ama konuşmaları oldukça kısa sürmüştü. Yani sadece 1 kez yarım yamalak konuştuğu birinden hoşlanmasına imkan yoktu. En azından timmy böyle düşünüyordu. Öyleyse niye onun için endişeleniyordu? Neler düşünüyordu böyle o oldukça iyi bir kızdı. Onun için endişelenmesi doğaldı. Kim olsa endişelenirdi.

Gerçekten endişelenir miydi? Sadece tesadüf eseri tanıştığı bir kız için herkes endişelenebilir miydi? Evet endişelenirdi. Derin bir nefes aldı. Hayır endişelenmezdi. Kimi kandırıyordu ki? Louise’in ilk cümlesinden sonra daha da nesi olduğunu ve neden odasından kendini bir an önce dışarı atması gerektiğini merak etmişti. Fakat nesi olduğunu sormadı. Yalnız kalmak isteyeceğini düşündüğünden onu rahatsız edip etmediğini sormanın en iyisi olduğunu düşündü. Ve sadece onun iyi olup olmadığını merak ettiğini söyledikten sonra rahatsız edip etmediğini sordu. Eğer rahatsız ediyorsa çekip giderdi. İnsanları huzursuz etmek gibi bir niyeti olmamıştı hiçbir zaman ve şimdide böyle bir niyeti yoktu. Eğer Timmy’den rahatsız oluyorsa onu anlardı. Herkesin yalnız kalmak istediği zamanlar mutlaka olurdu. Timmy böyle zamanlarda en iyi arkadaşın bile katlanılması zorunlu olan bir işkence gibi göründüğünün farkındaydı. Çünkü onunda yalnız kalmak istediği zamanlar olmuştu onu anlayabilirdi. Hem gecenin bu saatinde böyle bir elbiseyle dışarıya çıktığına göre önemli bir sorunu olabilirdi. Timmy tüm bu düşüncelerinden Louise’in konuşmaya başlamasıyla kurtularak kendine geldi. Ve tüm dikkatini Louis’e vererek onu dinlemeye başladı. İlk cümlesinden sonra gülümsedi. Dalgınlık hayalperestlikten daha mı iyiydi? Yoksa daha mı kötüydü tam olarak emin değildi. Ama daha iyi olmalıydı herhalde… İkinci kelimesiyle birlikteyse yüzündeki hafif gülümsemesi tamamen silinmişti. Tam ona '' Rahatsız ettiğim için özür dilerim. Sanırım gitsem iyi olucak sana iyi geceler '' demek için ağzını açmıştı ki louise’in konuşmaya devam etmesiyle kapaması bir olmuştu. louise’in son sözleriyle birlikte yüzündeki hafif gülümseme tekrardan belirmişti. Kim bilir belki de arkadaş olabilirlerdi. Ya da… Düşüncelerinden kurtulmak için gözlerini kapadı. Tekrar gözlerini açtığında Louise gülümseyek '' Bu güzel davet için teşekkür ederim. '' diyerek louise’in yanına oturdu. Kalp atışları nedense bir anda hızlanmıştı. Gözlerini louise’in o içinde kaybolduğu deniz mavisi gözlerine dikerek '' Eğer çok özel bir soru olmayacaksa seni kendini bir an önce dışarı atmanı sağlayan şey nedir? ''dedi. Daha sonra gülümseyerek '' Canını sıkan bir şey mi oldu? Yoksa uyku mu tutmadı? '' diye sordu.

Timmy Louise’in ilk sözlerinden sonra hafifçe gülümsedi. Rüyalardan etkilenmesi louise için normal sayılabilirdi ama kesinlikle timmy için normal değildi. Yani rüyalar çoğunlukla bilinç altılarının onlara oynadığı küçük oyunlardan ibaretti. Bazen can sıkıcı olabiliyordu gördükleri şeyler ama bu gördükleri kesik kesik görüntülerin bir anlamı yoktu. Eğer bir kahin değilseniz ve geleceği görme gibi bir gücünüz yoksa gördüğünüz şeyler için endişelenmenize gerek yoktu. Tabi bu timmy’nin fikriydi. Bazıları gördüğü rüyalardan fazlasıyla etkileniyordu. Tıpkı louise gibi… Gördüğü rüyanın etkisinde o kadar çok kalmıştı ki kendini dışarıya zor atmıştı. Ve rüyasında ne görmüşse o kadar korkmuştu ki kimseye anlatmak istemiyordu. Merak etmişti rüyasında ne görmüştü de bu kadar etkilenmişti. Sessindeki ciddilik timmy’i endişelendirse de ne gördüğünü sormamıştı. Louise’in ciddi bir şekilde söylediklerine karşılık olarak '' Tamam ne gördüğünü sormayacağım. Aslında ben sadece senin iyi olup olmadığını merak etmiştim. Ve sen iyi olduğuna göre sorun yok demektir. '' dedi. Bir rüyadan bu kadar etkilendiğine inanamıyordu. Yinede gördüğü kesik görüntülerin neler olduğunu öğrenmek için üzerine gitmeyecekti. Anlatmak istemiyorsa anlatmazdı. Louis’in yüzündeki o tatlı gülümseme bir anda yok olmuştu. Timmy nedenini bilmese de bu durumdan pek hoşlanmamıştı. Beklide gülmek louise’e yakıştığın için böyle hissetmişti. Yada louise’in uzaklara dalıp gitmesinden hoşlanmadığı için… Bekli de o ilk tanıştığı kızla Şuan karşısında duran kız arasında birden birçok ortak yön bulduğu için böyle hissediyordu. Sanki o tatlı kız kaybolmuş gibiydi. Aslında o tatlı kız gibiydi hala… Laf sokmaya başlamamıştı yada küstahça davranmıyordu. Belki de düşündüğü gibi olmamıştı sadece timmy’e öyle gelmişti. Gözlerini kızın gözlerinden ayırmayarak onu dinlemeye devam etti. Louise’in ona oldukça dikkatli bakması onu rahatsız ettiyse de bir şey demedi.

Sonuçta Louise hayal perest ve son zamanlarda dediğine göre dalgındı. Bu yüzden sessiz kalmasının iyi olucağını düşünüyordu. Louise’in son sorusundan sonra gözlerini gökyüzüne dikti. Ve bir süre sessiz kaldı. Aslında bu soruya tam olarak bir cevabı olduğu söylenemezdi. Neden burada olduğunu bilmiyordu. Sadece gözlerini her kapadığında louise aklına gelmişti ve bir türlü uyuyamamıştı. Neden sürekli son zamanlarda kendini onu düşünürken bulduğunu bilmiyordu. Aslında biliyordu ama bunun doğruluğundan emin değildi. Mantıksız geliyordu ona ilk kez tesadüfen karşılaştığı ve kavga ettiği kişiden hoşlanabileceği fikri. Hatta ondan hoşlanıp hoşlanmadığından bile emin değildi. Emin olduğu tek şey şuan kalp ritimlerinin oldukça bozulduğuydu. Ve tabi onun için ciddi şekilde endişelenmişti birde ama bunu tüm açıklığıyla ona söyleyemezdi. Gözlerimi her kapadığımda aklıma sen geliyordun ve ben bir türlü uyuyamıyordum. En sonunda yatakta dönüp durmaktan sıkılarak biraz temiz hava almak ve düşüncelerimden bir nebze olsun kurtulmak için kendimi dışarı attım diyemezdi. Derin bir nefes aldı ve gözlerini Louise’in gözlerine dikerek '' Nedensiz bir şekilde uykum kaçtı ve biraz hava almak için dışarı çıktım. İyi ki de kaçmış bak seninle karşılaştık ve sohbet ediyoruz '' dedi. Nedensiz bir şekilde uykusu kaçmış mış ne yalandı ama…. Bir süre ikisi de sessiz kaldıktan sonra '' E dersler nasıl gidiyor? Yoğun çalışma aktiviteleriniz başladı mı ? Kütüphaneden çıkma ve sınıfı geçebilme şansın olsun tarzındaki aktivitelerinizden bahsediyorum.'' dedi. Gerçi derslerle pek ilgisi olan birine benzemiyordu Louise ama insanları dış görünüşüne göre değerlendirmek yanlıştı sonuçta. Belki de oldukça çalışkan biriydi tüm o hayalperestliğine rağmen… Gerçi Louise’in derslerden söz etmek istediğini hiç sanmıyordu ama garipti konuşacak konu bulamıyordu. Louise’in o güzel gözlerine yine dalıp gidivermişti bir anda ve farkında olmadan ona biraz daha yaklaşmıştı.

Timmy bu ani yakınlaşmalarına engel olmak için kendini oldukça zorlamıştı ama başarılı olamamıştı. Ondan uzak duramıyordu. Ona karşı hissettiği ama bir türlü kabullenemediği şeyler onu louise her dakika daha da yaklaştırıyordu. Beklide şuan buradan çekip gitmeliydi. Evet kesinlikle gitmeliydi. En mantıklısı buydu ama bir türlü bunu yapamıyordu.Ondan uzaklaşamıyordu. Gözlerine dalıp gitmişti. Uzun süren sessizliğin ardından sonunda timmy dayanamayarak '' Tuhaf bir kızsın biliyor musun? Yani bazen… bazen dünyanın en tatlı en sevimli en şeker aynı zamanda en güzel kızı oluyorsun bazense güzel ama bencil, kendini beğenmiş, ukala, sinir bozucu biri oluyorsun yani en azından ilk karşılaşmamızda böyleydin baştan dünyanın en çekilmez kızıyken sonra bir anda en şeker kızı oluverdin ''dedi. Bir süre sessiz kaldıktan sonra '' Şimdi hangisi olduğunu merak ediyorum doğusu? Hem bir anda nasıl o kadar değiştiğini de… ''dedi. Gözlerini onun gözlerinden bir an olsun ayıramıyordu yine de gözlerinde gördüğü bir şey onu rahatsız etmişti. Sebebini ya da onu neyin rahatsız ettiğini bilmiyordu ve bu onun sinirlerine dokunuyordu. Yine de bu loıise e karşı olan hislerinden hiçbir şey eksiltmiyordu. Gözlerini bir an için onun gözlerinden ayırmayı başararak gökyüzüne baktı. Hava gittikçe kötüleşiyordu. Yağmurun başlaması ve ıslanmaları an meselesiydi. Timmy için sorun değildi tabi ama acaba louise için sorun oluşturur muydu? Konuşmaları yarım kalır mı sorusu beyninin içinde yankılanıp duruyordu. Bu gözlerinin louise’in gözleriyle buluşmasıyla son bulmuştu. Beynindeki tüm sorular bir anda uçup gitmişti. Daha kendine bile itiraf edemediği şey yüzünden kalp ritmi hala düzelmemişti. Peki neden itiraf edemiyordu ona aşık olduğunu kendine…

Neden mantığı bunu inkar etmekte bu kadar ısrarlıydı? Yeniden canının acımasını istemediği için mi? Ona yeniden canının acıyacağını ve kalbinin kırılacağını düşündüren şey neydi? Stacy miydi bunun olacağını ona düşündüren? Evet kesinlikle böyle düşünmesinin tek nedeni oydu. Ona aşık olmuştu. Stacy’e gerçekten aşık olmuştu ve bunu ona belli etmişti. Peki ne olmuştu? Timmy stacy’e hislerini belli etmişti oda onun duygularıyla bir güzel oynamıştı. Olan buydu. Sevgisini belli etmensinin karşılığında stacy hiç acımadan onun duygularıyla oynamış ve sonra da bir sevgilisi olduğunu söyleyerek bu berbat oyunu bitirmişti. Ona yani stacy gibi birisine nasıl aşık olduğunu hala anlayamıyordu. Nasıl bu kadar kör olabilmişti? Şimdi fark ediyordu da Louise’in ilk karşılaştığındaki haliyle stacy arasında birçok ortak nokta vardı. Belki de bu yüzden mantığı bu kadar inkar ediyordu bu aşkı belki de bu yüzden üzüleceğini ve yeniden kalbinin kırılacağını düşünüyordu. Üstelik louise’i tam olarak tanımıyordu. Hangisinin gerçek louise olduğu konusunda hiçbir fikri de yoktu üstelik. Ya gerçekte louise o çekilmez kızsa ya normalde stacy gibiyse… Bu düşünce aklını sürekli meşgul ediyordu. Timmy böyle bir olasılığı düşünmek dahi istemiyordu ama elinde değildi düşünüyordu. Kendini tam tersinin olduğuna inandırmak istiyordu. Louise’in iyi biri olduğunu düşünüyordu ve öyle olmasını umuyordu. Louise’in kötü biri olma ihtimalini tamamen kafasından uzaklaştırdı ve gözlerini louise’in gözlerine dikerek '' Biliyor musun hayalperestliğine rağmen aslında harika birisin. Gerçi seni tam olarak tanımıyorum ama herhalde mükemmel bir arkadaşsındır. Senin gibi birinin kötü bir arkadaş olacağını pek düşünemiyorum açıkçası. Arkadaşların çok şanslı.''dedi. Farkında olmadan ona biraz daha yaklaşmıştı. Neredeyse burun buruna gelmişlerdi. Ve timmy biranda kendine engel olamayarak onu öptü. Sonuçlarını hiç düşünmeden bir anda onu öpüvermişti.

Sorularının cevabını merakla bekliyordu. Karşısında gerçekten kim vardı? Cici kız Louise mi yoksa o çekilmez kızmı merak ediyordu. Ve tabi bu kadar çabuk nasıl değişebildiğini de bu yüzden gözlerini bir an olsun onun gözlerinden ayırmadan onun söyleyeceklerini bekliyordu. Louise’se bunu fark etmiş olacaktı ki konuşmaya başlamıştı. Sözcükleri dikkatle seçtiğini anlamak zor değildi. Cümleleri daha önceden belirlemiş gibiydi. Hiç duraksamıyordu. Louise in ilk söylediklerinden sonra hafifçe gülümsedi. Gerçekten onun kadar garip bir kız görmemişti şimdiye kadar. Aslında hiç onun kadar çekilmez aynı zamanda tatlı ve iyi birine rastlamamıştı demek daha doğru olurdu. Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme vardı. Louise’in "Sende ilk karşılaştığım gıcık çocuğa hiç benzemiyorsun Timmy ya da bana öyle geldi " demesiyle yüzündeki gülümsemenin daha da belirginleşmesi bire oldu. Gıcık çocuk… Hım hayır timmy gıcık biri değildi. Tamam belki biraz gıcık olabilirdi ama genel olarak iyiydi. Kızın son sözlerinden sonra bir şeyler söyleme gereği hissederek iyi bir arkadaş olduğu hakkında birkaç bir şey söyledi. Aralarında oluşan ani yakınlaşmaya karşı koyamamış sonunda da onu öpmüştü. O an için her şey durmuştu. Hiçbir şey düşünemiyordu. Kalbi delicesine çarpıyordu. Ve o anın tadını çıkarıyordu sadece… Onun dudaklarında dudaklarını hissetmek anlatılamaz derecede harika bir duyguydu. Bir süre yaşadığı duygu karmaşasının esiri olsa da daha sonra aklına onu öperken bir an olsun bile düşünmediği şeyler gelmeye başladı. Onu öpmüştü. Sadece onunla bir kez karşılaşmıştı ve ikinci karşılaşmalarında onu öpmüştü. Bunu nasıl yapabilmişti. Kız hakkında hiçbir şey bilmiyordu. Kızın beklide bir sevgilisi vardı. Sonuçta o oldukça güzel bir kızdı. Sevgilisi olabilirdi bu gayet normaldi. Acaba bir sevgilisi var mıydı? Olma ihtimali yüksekti ama eğer yoksa da bu pek bir şey değiştirmiyordu. Belki de onun hakkında pekte iyi şeyler düşünmüyordu. Belki de ona uyuz oluyordu. Nasıl olmuştu da bir an hiç düşünmeden onu öylece öpmüştü. Kızın ona tokadı yapıştırma ve bir güzel azarlama ihtimalini göz önüne alarak kendini yavaşça geri çekmeye çalıştı. Bir an için dudakları Louise’in dudaklarından ayrıldı. Göz göze geldiler.

Ve Louise’in dudaklarını yine kendi dudaklarında hissetti. Ve ona açıklama yapmaya çalışma işini uzun süreliğine rafa kaldırdı. Tamam kabul ediyordu. Louise tarafından öpülmeyi beklemiyordu o yüzden şaşırmıştı. O daha çok suratına bir tokat yiyeceğini düşünmüştü. Sonuçta onu ikinci karşılaşmalarında bir anda öpüvermişti.Tüm bu düşüncelerinden kısa sürede uzaklaşarak oda Louise’i tutkulu bir şekilde öpmeye başladı. Şuan için düşündüğü tek şey ona aşık olduğuydu. Sadece bir kere gördüğü kıza nasıl aşık olmuştu ve ikinci karşılaşmalarında kendini kaybederek nasıl onu bir anda öpüvermişti bilmiyordu. Mantığı bunu kabul etmemekte ısrar etse de kalbi çoktan her şeyi kabullenmişti ve timmy artık kendini tamamen duygularına bırakmıştı. Louise’in öpücüğü inanılmaz derecede harikaydı. Az öncekinden çok farklıydı bu. Tutkuluydu ve… ve yanılmıyorsa aşk doluydu. Yanılmadığını düşünmek istiyordu. Sonuç olarak Louise’de onun öpücüğüne karşılık vermişti diğmi ondan hoşlanmasa neden onun öpücüğüne karşılık vermezdi diye düşünüyordu. Bunun sonsuza kadar sürmesini istiyordu ve düşüncelerinde haklı çıkmayı istiyordu. Uzun süre Louise’le öpüştükten sonra öpüşmeyi kesmişlerdi. Louise bir anda durup kendini geri çekmişti. Ve timmy’se öpüşmeyi bırakmalarıyla beraber düşünce denizinde boğulmaya başlamıştı. Ona ne diyeceği konusunda en ufak bir fikri yoktu. Ona aşık olduğunu anlamıştı tamam ama bunu sözcüklere nasıl dökecekti. Üstelik onun sevgilisinin olup olmadığından bile emin değildi. Ama eğer sevgilisi olsaydı tokadı çoktan yapıştırmış ve çekip gitmişti diğmi? Yani bir sevgilisi yoktu ve timmy’den hoşlanıyordu en azından timmy öyle düşünüyordu yoksa niye onun öpücüğüne karşılık vermezdi diğmi? Şimdi yapması gereken tek şey doğru kelimeleri bulmak ve bunları Louise’e söylemekti. Gözlerini uzun süre yere sabitleyerek neler söyleyeceğini toparladı. Ve sonunda tüm cesaretini toplayarak gözlerini louise’e dikti. Utangaçlıktan yüzü kızarmıştı. Bu hali Timmy’i ister istemez gülümsetmişti. Çok tatlı görünüyordu. Ve timmy’nin ona bakmasıyla biraz daha kızardığını fark etti. Gülümsedi ama gülümsemesi oldukça kısa sürdü. Derin bir nefes aldı ve " Şey…Aslında…Aslında ben senden… Yani ben aslında sana. Ben sana aşık oldum. Oh be sonunda söyledim. Yani tamam biliyorum seninle sadece bir kez karşılaştık ve emin ol kendime bile itiraf etmek yeterince zor oldu ama sürekli seni düşünmemin, senin için endişelenmemin, gözlerinde kaybolup gitmemin ve senin yanındayken kalbimin delicesine çarpmasının başka bir açıklamasını bulamadım. Ve sonunda sana aşık olduğumu anladım. Biliyorum böyle pat diye söyleyiverdim ama sana bir açıklama yapmalıydım. Bende en iyisinin gerçekleri söylemek olduğuna karar verdim. " dedi. Bir süre sessiz kaldıktan sonra "Ve bu açıklamayı yapmak emin ol benim için çok zor oldu. " dedi ve sustu.

Timmy nasıl olmuştu bilmiyordu ama her şeyi bir anda söyleyivermişti. Şimdi o uzun ve sessiz bekleyiş başlamıştı. Gözlerini Louise’in gözlerinden bir an olsun ayırmıyordu. Kalbi ona olan aşkını itiraf ettikten sonra bile delicesine çarpmaktan vazgeçmemişti. Aksine sessizlik sürdükçe her an her saniye daha da hızlı atıyordu kalbi. Nedensiz bir heyecan kaplamıştı tüm benliğini… Aslında her şey çok hızlı gelişmişti. Daha kendine bile zar zorda olsa yeni itiraf etmişken ona aşık olduğunu bir anda dudaklarını louise’in dudaklarında buluvermişti ve sonra kendine bile zor itiraf ettiği şeyi sonuçlarını düşünmeden ona da söylemek zorunda kalmıştı. Louise’in ne söyleyeceğini ya da ne tepki vereceğini bir an bile olsun düşünmemişti. Bu kadar düşüncesiz davranabildiğine hala inanamıyordu. Ama herhalde aşkta mantık aramak saçmalıktan başka bir şey değildi. Normalde bunu Louise’i fazlasıyla iyi tanıdıktan sonra timmy’nin çeşitli planlar yaptığı bir gün bunu uygun bir ortamda söylerdi. Fakat hiçte öyle olmamıştı ou ikinci görüşünde onun hakkında hiçbir şey bilmediği halde bir anda her şeyi söyleyivermişti. Sessizlik uzun sürmüştü. Timmy Louise’in gözlerinde kaybolup gitmişti. Louise’in sessiz kaldığı her an her dakika kendi düşüncelerinde daha da boğuluyordu. Bir an için yine stacy ile yaşadıkları gelmişti aklına… Stacy’ye olan duygularını da böyle bir anda söyleyivermişti. Ve stacy bir sevgilisinin olduğunu söyleme zahmetine bile girmemişti. Şimdi yine aynı şeyler olmuştu fakat bu sefer sonunun aynı olmamasını umuyordu. Kafasında olan bu düşünceler içini git gide bunaltıyordu. Bir an önce bu düşüncelerinden kurtulup kendine gelmeliydi.

Düşüncelerinden kurtulmaya çalışıyordu ama bir türlü yapamıyordu. Kendini kötü düşüncelerden bir türlü kurtaramıyordu. Bu sessizlik timmy’nin düşüncelerinden kurtulmasına hiçte yardımcı olmuyordu. Uzun süren bir sessizliğin ardından Louise’in ağzından kendi adını duyduğunda zorda olsa düşüncelerinden kurtularak kendine geldi. Anlaşılan louise sonunda konuşmaya karar vermişti. Ya da ne diyeceğini henüz toparlayabilmişti. Gözlerini louise’in gözlerinden bir an olsun ayırmayarak tüm dikkatini toparlayarak louise’in söyleyeceklerini beklemeye başladı. Fakat louise bir anda yine sessizliğe gömülmüştü. Beklide ismini hiç söylememişti sadece timmy’ye öyle gelmişti. Çünkü Louise’in sesi son derece kısıktı. Bunları düşünürken Louise’in seni seviyorum dediğini duymuştu. Duymuştu diğmi? Beyni ona oyun oynamıyordu ve kulakları yanlış duymuyordu diğmi? Gözlerini louise’in gözlerine dikti. Hayır yanlış duymamıştı. Louise gerçekten onu sevdiğini söylemişti. Fakat gözleri niye dolmuştu? Timmy’nin fark etmediği ne olmuş olabilirdi ki ? Gözlerini gözlerinden bir an olsun ayırmadan louise bakıyor ve söyleyeceklerini planlıyordu. Louise’in gözlerinin doluluğunun bir anda kaybolup gittiğini ve yerine sinsi bir ifadenin geldiğini fark etti. Nedense bu bakıştan hiç hoşlanmamıştı. Timmy söyleyeceği şeyleri kafasında tasarlarken loise’in dudaklarını kendi dudaklarında hissettiğinde düşüncelerinden bir anda kurtuluverdi. Ve o an sadece louise’in öpücüğüne karşılık vererek oda onu öpmeye başladı. Bir süre sonra söylemesi gereken şeyler olduğunu hatırlayarak geri çekildi. Gözlerini Louise’in gözlerinden bir an olsun ayırmayarak "hım şimdi ben senin az önceki sözlerine bakarsak sevgilin mi oluyorum yoksa sevgili adayın mı? " diye sordu.

Merak ediyordu da acaba dalgınlık bulaşıcı bir şey miydi? Öyle olmalıydı. Timmy’nin genel olarak dalıp dalıp gitme huyu hiç olmamıştı. Dalıp dalıp gitmek ya da hayaller kurmak genel olarak louise’in işiydi. Fakat şuan sürekli düşüncelere dalıp giden timmydi. Ama elinde değildi düşünceler timmy’nin yakasını bir türlü bırakmıyordu. Kafasından kolayca çıkarıp atamıyordu bir türlü bu düşünceleri… Louise’in gözlerinde gördüğü sinsi bakışlar, ani ruh değişimleri hiçte hoşuna gitmiyordu. Ağlamak üzereyken bir anda gülmesi, ilk tanıştığı louise’i sonradan tanıdığı louise’in gözlerinde görebiliyor olması ve louise’in ilk karşılaştığı haliyle stacy arasındaki ortak noktaların olması onu rahatsız ediyordu. Ve tüm bunlar kafasını sürekli kurcalayıp duruyordu. Gözlerini bir an için yere devirdi. Tüm bunları düşünmek istremiyordu. Şuan düşünmek istediği tek şey aşık olduğu kız ve ona aşkını itiraf etmiş olmasıydı. Ve bu aşkın karşılıksız olmadığı da ama o bunlar haricinde her şeyi düşünüyordu. Düşündüğü şeylerden biri de louise’i hiç tanımıyor olduğuydu. Onu gerçekten tanımıyordu. Nasıl biriydi bilmiyordu. Neleri severdi, nelerden nefret ederdi, en çok ne yapmayı severdi, en sevdiği çiçek hangisiydi, baktığı evcil bir hayvan var mıydı, en çok hangi yemeği ve tatlıyı severdi?

Onu ne mutlu ederdi? Ne üzerdi hiç bilmiyordu. Ve tüm bunları kesinlikle öğrenmeliydi en kısa sürede. Tabi önce dalıp dalıp gitmelerine ve hayalperestliğine alışmalıydı sanırım ya da sadece hayalperestliğine… Gözlerini bir an için gökyüzüne dikti . Louise o ara konuşmaya başlamıştı. Büyük bir dikkatle onu dinlemeye başladı. Söyledikleri uzun süre sessizliğe neden olmuştu. Söylediklerine kızmamıştı yada bozulmamıştı ama nedense sessiz kalıp düşünme gereği duymuştu. Yüzünde belli belirsiz silik bir gülümseme vardı. Louise’in söylediklerini düşünüyordu. Belki de bir an için ilk karşılaştıkları louise’le konuşuyormuş gibi hissettiği içindi bu sessizlik belki de sadece söyledikleri içindeki kıskançlık duygusunu birazda olsa uyandırdığı için planlıyordu ne söyleyeceğini… Gözlerini louise’de ayırarak yine gökyüzüne dikti. Yağmur başlamıştı. Bu iyiydi. Yağmur timmy’nin genel olarak sakinleşmesine ve düşüncelerinden kurtulmasına yardımcı olurdu. Sağlıklı düşünmesini sağlardı. Gözlerini kapayıp bir süre yağmurun sesini dinledi. Yüzündeki silik gülümseme her geçen saniye daha da belirgin bir hale gelmişti. Sonunda gözlerini araladı. Louise’in gözlerinin içine bakarak "hım demek öyle aslında sevgilimin düzeltiyorum aşık olduğum kızın başka erkeklerle öpüşme fikrini hiç beğenmedim. Eminim sende aşık olduğun yada hoşlandığın erkeğin başka kızlarla vakit geçirme ve öpüşme fikrine sıcak bakmazsın o yüzden bu adaylık işini hiç söylemedim farz edebiliriz diğmi ? Sevgilim. " diye sordu.

Cicinin rahatsızlığı geçen her saniye kendini biraz daha gösteriyordu Timmy'ye söylediklerine gerçekten kızmış olmalıydı ama hiç bir şey yapamıyordu sadece çırpınıyordu. Tekrar ortaya çıkıp bedenini ele geçirebilmek için ama aslında bu çırpınışlarının hiç birine gerek yoktu çünkü ona bir seçim sunmuştu Timmy'i kendinden uzaklaştırmaya çalışmadan sadece sevgilisi olmaya devam etmesini istiyordu. Hem bu durum o kadar kötü sayılmazdı ki cicinin kalbinin içini görebiliyordu o da Timmy'e aşık olmuştu onu seviyordu zaten bu çırpınışları da bunu kanıtlıyordu. Ama her halde korkusunu gidermek için düşünmesi değil kafasının içinde cici ile konuşması gerekecekti. Timmy gök yüzüne bakmaya başladığın da o içine döndü kafasının içine şu an dış dünya ile iletişimi tamamen kesilmişti benliğinin içinde sanki arada bir ayna varmış gibi iki Louise birbirine bakıyordu. Biri cici diğeri amcasının izinden gitmeye kararlı Louise aslında elan demek daha doğru olurdu. Çünkü amcası ona her zaman elan derdi ciciye ise seherbaz babası Louise derdi. Elan yüzünde zar zor oluşturabildiği güven veren bir surat ifadesiyle Louise'e bakmaya başladı." Beni dinle Louise bedenini geri istediğini biliyorum ama ne yazık ki istesen de onu alabilecek güçte değilsin en azından şimdilik belki ilerde sende bir anka gibi olabilirsin küllerinden yeni doğuşla birlikte güçlü bir Louise ama şimdilik güç tamamen bende. Her neyse düşüncelerimi okuyamıyorsun her halde bu yüzden bende söylemeyi tercih ediyorum Timmy'i elinden kaçırmadığın ve onunla sevgili olduğun sürece söz veriyorum bir süre ortalarda olmıcam nedenini sorarsan aklımda ki bazı şeyler için düşünmeye ihtiyacım var ve sürekli ortalarda dolanmam fazla dikkat çekiyor hem Timmy'e baksana itiraf etmek istemiyorum ama benden hoşlandığını sanmıyorum sanırım sana aşık cici bana değil" dedi. Açıklama bitmişti cicinin söyleyeceklerini bir an önce söylemesi gerekiyordu. Çünkü şu an iyi huylu bir elan vardı karşısın da ki o şeytanın kendisini daha önce gözlerin de görmüştü.

Louise düşünüyordu elan'a görünebilir miydi? bilmiyordu ama hala Timmy'e zarar vermemiş olması onun da onu istediği anlamına gelmiyor muydu? Ama isteği neyi değiştirirdi ki sonuçta onun neler yapacağını biliyordu önceleri küçük bir kızken seherbazlarını ağına düşürmekte hiç zorlanmamışken Timmynin ne kadar şansı olabilirdi ki bir şeytanın karşısın da yinede sarf ettiği kelimeleri sindirmesi uzun sürmedi ve düşünmeye vakit bile konuşmaya başladı. " Tamam bedenimi geri ver evet Timmy senden hoşlanmadı farkındayım belki sırf bu neden den ötürü ortaya çıkmama izin veriyorsun çünkü aslınd aonu kaçıracak olan sensin ben değil" dedi. Düşünmeden konuşması Elan'ın kızmasına neden olacak bir cümle kurmasını sağlamıştı ama o sadece kahkaha atarak bir an da ortadan kayboldu. Elleri ile gözlerini ovuşturduğun da karşısın da gördüğü tek şey aşık olduğu kişi Timmy'di. Elan söz verdiği gibi ortadan kaybolmuştu şimdi o da söz verdiği şekilde davranmalıydı aslında bunun sözle ne alakası vardı ki sevdiği kişi ile sevgili rolü oynamak gibi saçma bir oyun tarzı. Sözü bir kenara bırakıp sadece ona odaklandı. Kalbi bir anda çarpmaya başlamıştı hızlı bir şekilde sanki göğsünden çıkıp da Timmy'e ulaşmak ister gibiydi. Bu durum onu ister istemez gülümsetmişti ama sonra Elan'ın söylediklerini anımsayınca kendini ondan duyabileceklerine hazırla gereksinimi duydu. Bir yağmur damlasının saçına düşmesiyle başını yukarı kaldırdı yağmuru o kadar severdi ki tek bir damla tekrar gülümsemesini sağlamıştı ve yağmur sadece onda değil sanki Timmy'de de bir değişiklik yapmıştı ki tekrar göz göze gelebilmişlerdi. Cümlesi tam anlamıyla bittiğin de yüzüne en tatlı gülümsemesini takındı ve " Sen de az önce söylediğimi unutabilirsin sevgilim " dedi. Ona sevgilim demesi her şeye noktayı koymuştu aslında. Hem Elan'ı hem de Timmy'i mutlu ettiğini düşünüyordu. Aslında Elan kimin umurundaydı ki Timmy'nin mutlu olması yeterliydi. Yağmur hızlandığında Timmy'nin ceketini düzeltip içine sokuldu ve aynı aynı Timmy'nin bir kolunu alarak omzuna koydu ve ona biraz daha sokuldu. İncecik elbisesi içinde titriyor olsa da içeri girmek istemiyordu çünkü içeride ayrılacaklarını biliyordu ve o henüz bunu istemiyordu. Onun bu fikri ortaya koyacağını hissettiğin de ise yeni bir konu bulmaya çalıştı konuşabilecekleri bir şey ve aklına geldi.

Aklına gelen fikirle gülümsemesi artmıştı neredeyse elan gibi kahkaha atmak üzereydi. Çünkü Timmy'i tanımadığı gerçeği aklına gelmişti onu tanımadan ona aşık olmuştu ve şimdi öğrenebileceği ve sormak istediği o kadar çok sorusu vardı ki vakit kaybetmeden başlaması gerektiği için konuşmasına kısa süre de başladı. " Timmy sana söylediklerime hak vereceği umaraktan itiraf etmeliyim ki ben seni tanımıyorum ama bu nedense bir şekilde sana aşık olmama engel olmadı sevgilim. Şimdi istersen bir tanışma toplantısı yapalım ya da en iyisi soru-cevap oyunu oynayalım ama ilk soruları ben sormak istiyorum cevaplardan sonra sıra sende" dedi. Kafasında sorular birikirken içlerinden seçtiklerini söylemeye başladı." Yapmaktan en çok hoşlandığın şey ne ?" ....

Louise’in timmy’ye olumlu cevap vermesine gülümseyerek karşılık verdi. Her şey çok çabuk olmuştu ama şikayetçi değildi. Onu seviyordu. Bunu birkaç hafta sonra yada önce söylemiş olması neyi değiştirirdi ki? Gerçi bu çok ani olduğu için ikisinin de birbirlerini tanımak için uzun bir zamana ihtiyaçları vardı. Bir müddet gökyüzüne baktı. Yağmur şiddetini gittikçe arttırıyordu. Louise’in kıyafetinin ne kadar ince olduğunu hatırlayarak gözlerini louise’e dikti. Yağmur şiddetini arttırmıştı ve üstündeki pekte soğuktan koruyabilecek bir şey değildi. Gerçi Timmy’nin ceketine sarılmış durumdaydı ama bu onu ne kadar idare ederdi bilmiyordu. Zaten yağmur başlamadan öncede onun üşüdüğünü hatırladı. Belki de içeri girmelilerdi. Yağmur ve soğuk timmy’i rahatsız etmiyordu ama louise’in hasta olmasını da istemezdi. Louise’e içeri girmeyi teklif etmek üzereydi ki louise bunu anlamış olacaktı ki gitmek istemediğini belli etmişti. Louise’i kendine doğru hafifçe çekerek ona sarıldı. Sanırım biraz daha kalabilirlerdi. Böylelikle yağmurun tadını biraz daha çıkarabilirlerdi. Ve tabi biraz daha vakit geçirirlerdi. Tabi louise hasta olacak kadar üşütmeden içeri girmek şartıyla… Bir müddet ikisi de öylece sessizce durdular sessizliği bozan kişi louise olmuştu. Birbirlerini tanımadıklarını ama bunun birbirlerine aşık olmalarına engel olmadığını söylüyordu. Ve tabi birbirlerini tanımaları gerektiğini… Timmy louise’in bu söylediklerine hafifçe gülümseyerek karşılık verdi. Timmy’nin az önce düşündüğü şeyleri dile getiriyordu. Düşüncelerini okuyordu sanki kim bilir belki de böyle özel bir gücü vardı. Ama öyle olsaydı eğer en başından beri düşüncelerini okuyup ona göre hareket ederdi diğmi? Timmy’le aynı şeyleri düşünüyordu belli ki. Louise’in sözleri üzerine ‘’Hım tamam oynayalım bakalım.’’ Diyerek gülümsedi.

Güzel bir oyun diye düşündü timmy. Bu sayede birbirleri hakkında ufakta olsa bir şeyler öğrenebileceklerdi. Gerçi birbirleri hakkında her şeyi zamanla öğreneceklerdi. Ama oynadıkları oyunun etkili olduğu bir gerçekti en azından birbirlerinin sevip sevmediklerini öğreneceklerdi. Gözlerini louise’in gözlerine dikerek ona sormak istediği soruları düşünmeye başladı. İlk ne öğrenmek istiyordu? Onu kızdıran şeylerimi yoksa en çok ne yapmayı sevdiğini mi? Belki de en çok hangi sevdiği çiçeği öğrenmeliydi ilk önce böylelikle ona çiçek falan almaya kalkarsa gidip de sevmediği bir çiçek almazdı. Ya da belki en sevdiği yemeği öğrenmeliydi. Yemek yapma konusunda iyi olduğu düşünülürse ona yemek hazırlayabilirdi louise onlara geldiğinde. Böylelikle louise’in hayalperestliği yüzünden evin yanma ihtimalide olmazdı. Bunları düşününce yüzünde engelleyemediği bir gülümseme belirdi. Louise’in sorduğu soru onun biraz düşünmesine neden oldu. Zor bir soruydu. En çok ne yapmayı seviyordu? Yapmayı sevdiği şeyler nelerdi? Düşünmesi gerekiyordu. Kitap okumayı, müzik dinlemeyi, sabahları yürüyüş yapmayı, arkadaşlarıyla vakit geçirmeyi ve yağmurda yürümeyi seviyordu. Peki hangisini yapmayı daha çok seviyordu? Biraz düşündükten sonra gözlerini louise’e dikerek sinsi bir gülümsemeyle '' Seni kızdırmak haricinde yapmaktan en çok hoşlandığım şey mi? Hım düşünmeliyim…'' dedi. Louise’in dik dik bakmasıyla ''Tamam tamam sadece bir şakaydı hım yapmaktan en çok hoşlandığım şey… Sanırım yağmurda yürümeyi seviyorum. Sıra bende hım bir düşünelim. Ne sorsam? Ne sorsam? Buldum. En sevmediğin şey nedir? Daha doğrusu seni en çok kızdıran şeyler nelerdir?''diye sordu.

Louise’in yaptığı şakaya kızdığı belliydi öyle ki onun kolları arasından kurtulmaya çalışmıştı ama timmy buna izin vermemiş ve ardından hiç zaman kaybetmeden bunun bir şaka olduğunu söylemişti. Acaba louise bu şakayı sorun eder miydi? Böyle bir durumda sanırım ilk olarak onu en çok nelerin kızdırdığını öğrenmesi en iyisiydi. Böylelikle yanlışlıkla onu sinir edip ilk günden kavga etmeleri riski en aza inerdi. Gerçi louise’in kolay kolay bir şeye sinirlenip kavga çıkaracağını düşünmüyordu. Ama yaptığı şakaya hafifte olsa kızdığı belliydi. Ama bunun sorun oluşturacağını sanmıyordu. Genel olarak o sakin cici bir kızdı. Yani ilk karşılaştıklarında pekte öyle biri değildi ama sonra ne olduysa cici bir kız olmuştu. Gerçi Louise bu ani değişiklikleri geçirdiği zor günlere bağlamıştı. Timmy’de buna inanmıştı. Hem neden inanmasın ki timmy’nin de kötü günleri olmuştu. Ve herkese farklı davrandığı zamanları yani bu doğaldı. Herkesin kendi gibi davranmadığı zamanlar mutlaka olmuştu dimi? Hem bundan sonra böyle bir şey olabileceği ihtimalini de pek düşünmüyordu. Arada bir sinir patlaması herkes yaşardı timmy böyle zamanlarda anlayışlı olabilirdi. Gerçi bu konuda tereddütleri de yok değildi. Çünkü timmy şimdiye kadar hiç alttan alan taraf olmamıştı. İlişkilerinde alttan alan taraf hep karşı taraf olmuştu. O sanırım sorumsuz taraf oluyordu bu konuda. Gerçi şimdiye kadar üzerine düşüp değer verdiği bir ilişkisi de olmamıştı herhalde… Şimdiye kadar hiç alttan alan taraf olmaması bunu başaramayacağı anlamına gelmiyordu elbet en azından bunu denerdi. Aslında şöyle bir düşünülünce muhtemelen onların tartışmalarının da pekte gerçek bir tartışma şeklinde olacağını düşünmüyordu. İşin içine Louise’in hayalperestliği de karışında muhtemelen sinirle söylenen birkaç kelime Louise’in dalgınlığı ve tartışma sona erer. Ve louise’i kendine getirme seslenişleri, normal konuşmalar… İlk tartışmalarından yola çıkarak buna yakın bir şeyler olurdu herhalde. Gözlerini Louise’in gözlerine dikerek merakla sorusunun cevabını beklemeye başladı.

Oluşan sessizlik timmy’yi rahatsız etse de sessiz kalmayı sürdürdü. Timmy’nin o anlık dalgınlığından yararlanarak louise timmy’nin kolları arasından kurtuluvermişti Louise’in yüzündeki sinsi gülümseme rahatsız edici olasa da tanıdıktı. Aynı gülümseme az önceye kadar Timmy’nin yüzünde de vardı. Louise konuşmaya başladığında tüm dikkatini ona vererek onu dinlemeye başladı. Fakat louise’in cevabıyla şok olması bir oldu. Ciddi miydi? Yoksa az önceki şakasına bir misilleme miydi emin değildi. Şaka olabileceğine inanmak istedi. Aslında daha önce stacy’le aralarında olanlar olmasaydı bunun hiç düşünmeden bir şaka olduğunu söyleyebilirdi. Ama stacy’den öğrendiği bir şey varsa oda bazı kızlar gerçekten oyun oynamayı seven güvenilmez tiplerdi. Louise’in o kızlardan olup olamayacağını düşündü bir süre… Louise bunun farkına varmış olacaktı ki sessizliği bozarak hepsinin bir şaka olduğunu söylemişti. Aklı karmakarışık olmuştu. Tamam şaka yapmıştı. Yani düşündüğü gibi şakasına şakayla karşılık vermişti. Ama diğer fikrinin bir süreliğine bile olsa gerçek olabileceği düşüncesi yüzünden oluşan huzursuzluğunu üzerinden atamamıştı. Timmy bu düşünceleri arasında boğulurken louise’in onu öpmesiyle düşüncelerinden kurtulup kendine geldi. Sanırım bu tüm soru işaretlerine karşılık gelen iyi bir cevaptı. Hepsi bir şakaydı ve louise stacy gibi biri değildi. Timmy’de aynı tutkuyla onu uzun süre öptükten sonra louise kendi sorusunu sormak için geri çekildi. Timmy’de o ara ona sormak istediği ikinci soruyu düşünmeye başladı. Louise o sırada sorduğu soruya ciddi bir şekilde cevap vermişti. Timmy gözlerini yere dikti. Aldatmak ya da aldatılmak… Zaten herkesin kesinlikle sinir krizi geçireceği bir şey bu diye düşündü. Fakat bunda bir sıkıntı yoktu. Timmy aldatma eğiliminde olan biri değildi. Şimdiye kadar biten ilişkileri de hep sıradan nedenlerle bitmişti. Yani louise’le bu konu yüzünden ayrılma problemleri olmayacaktı. Louise bunu hafif bir öfkeyle söylemişti. Timmy buna karşılık belli belirsiz bir gülümsemeyle '' Hım anladım. Bu konuda seni kızdıracağımı düşünmüyorum. '' dedi. Bu sırada louise’in sorduğu soru yüzündeki belli belirsiz gülümsemenin kaybolmasına neden oldu. Kaç kızı öptün şimdiye kadar diye sormuştu. Bunu söylemesi gerektiğinden emin değildi. Gözlerini devirerek '' Şey bu soruyu pas geçsek olmaz mı? başka bir soru sor mesela '' dedi. Fakat louise’in kesinlikle hayır diyen bakışlarından sonra '' ah tamam pas geçmeyelim. '' Diyerek düşünmeye başladı. Bir müddet sonra derin bir nefes alarak '' hım sanırım 6 ''dedi. Çok sık sevgili değiştiren biri olmadığını düşünürsek bu doğru sayılırdı. Şimdi soru sorma sırası ondaydı ve soru sorma işini geciktirmeye hiç niyeti yoktu. Bir süre düşündükten sonra '' Peki sen benden önce kaç kişiyle çıktın? ''diye sordu.

Timmy bir an için dalıp gitmişti. Nedense bir an için çocukluğuna gitmişti. Yine böyle yağmurlu bir günde çocukluk aşkıyla buluşacağı yere gitmek için evden çıkmıştı. Yağmur yağıyordu. Şimdiki gibi çok şiddetli yağsa da gittikçe şiddetini azaltmıştı. Timmy her zaman ki gibi şemsiyesini yanına almasına rağmen hiç açmamıştı. Yağmurda yürümeyi seviyordu. Şemsiyeyi elizabeth için yanına almıştı. Elizabeth genel olarak sessiz sakin bir kızdı. Gerçi timmy onunla yakın arkadaş olana kadar en azından onu sessiz sakin ama bir o kadarda kötü sanıyordu. Fakat onunla arkadaş oldukça pekte böyle biri olmadığını görmüştü. Oda timmy gibi yağmuru ve yağmurda yürümeyi seviyordu. Timmy bunu bildiği halde yine de tedbiri elden bırakmıyordu. O gün her zamanki gibi güzel başlamıştı ama kötü bitmişti. Davetsiz bir misafir günün sonunda ortaya çıkmış ve her şeyi berbat etmişti. O günle ilgili en son hatırladığı şey duyduğu büyük acı ve elizabeth’in çığlıklarıydı. Gözlerini açtığında kendini bir muggle hastanesinde ağır yaralı olarak bulmuştu. O günden sonraysa elizabeth’i bir daha görmemişti. Ona ne olduğunu, iyi olup olmadığını oldukça merak etmiş ve onu aramıştı ama bulamamıştı. Hala aklına geldikçe elizabeth’e ne olduğunu merak ediyordu. Düşüncelerinden kurtularak kendine geldi. Gözlerini Louise’in gözlerine dikerek onun bu hallerinin elizabeth’e ne kadar benzediğini düşündü. Genel olarak birbirlerinden çok farklı olsalar da bazen louise’in gözlerinde gördüğü bir şey ona stacy’le elizabeth’i hatırlatıyordu. Tıpkı şuan olduğu gibi… Gözlerini yine gökyüzüne çevirdi. Yağmur gittikçe şiddetini azaltıyordu. Bu iyiydi. Böylelikle biraz daha dışarıda kalabileceklerdi. Oluşan sessizlikten yararlanarak bir süre yağmurun yağışını izledi. Louise’in konuşmaya başlamasıyla gözlerini onun gözlerine dikerek söylediklerini dinlemeye başladı. Louise’in ilk sözlerinden sonra gülümseyerek '' Tamam öyle olsun. Evet yorumunu dinliyorum. '' dedi.

Louise’in ilk yorumundan sonra gülümseyerek ''Sanırım düşünüldüğü kadar çapkın değilim.'' Dedi. Louise’in sonradan söylediği şeylere sessiz kalarak hafif bir gülümsemeyle karşılık verdi. Fazla iddialı konuşuyordu louise… Tamam timmy’de elbette louise’le ayrılma taraftarı değildi elbet ama ileride ne olacağını asla bilemezdiniz. Bir anda hiç beklemediğiniz şeylerle karşı karşıya kalabilirdiniz. Yine de bundan şikayetçi olacağı söylenemezdi. Timmy louise’in bu söyledikleri karşısında sessizliğini koruyarak ufak bir gülümsemeyle karşılık verdi. Louise’se buna karşılık ufak bir öpücük kondurmuştu dudaklarına… Timmy her ne kadar onu tekrar öpmek istese de sorduğu sorunun cevabını fazlasıyla merak ettiği için kendine zorda olsa engel olarak vereceği cevabı beklemeye başladı. Louise’in ona sarılmasıyla gözlerini louise’in gözlerine dikti. Şuan onu öpmemek için kendini o kadar zor tutuyordu ki… Louise’in konuşmaya başlamasıyla beraber tüm dikkatini ona verdi. Cevabından sonra nedense dalıp gitmişti bir an için bu sevgilileri ondan önce olduğu için çok fazla sorun etmiyordu ama yinede timmy’ye göre daha fazla sevgilisi olduğunu öğrenmek içini hiçte rahatlatmamıştı. Timmy düşüncelerinde boğulup giderken louise’in kahkahalarıyla kendine gelerek louise’e baktı. Neye güldüğünü anlamaya çalışıyordu ki louise’in söyledikleri karşısında ona kısa süre dik dik baktıktan sonra gülümseyerek '' Anlaşılan çok şakacı bir sevgilim var'' dedi durgun bir şekilde… Oda Louise’e sarılarak '' Bende seni seviyorum…'' dedi. Sorduğu soru karşısında uzun süre düşündükten sonra '' hım seninle yapmaktan en çok mutlu olacağım şey… Sanırım... '' dedi. Cümlesi yarıda kalmıştı. Bir süre sessiz kaldı. Sonra derin bir nefes alarak '' baş başa uzun bir tatil. '' dedi. Ona ne soracağını bir süre düşündükten sonra '' Sıra bende en çok ne yapmayı seversin ? Ya da en sevdiğin yemek hangisi? Gerçi bu iki soru oldu ama olsun. '' dedi gülümseyerek…