Kötü Şaka

Oyuna hazırlanırken kafasının içinde en ufak bir endişe oluşmamıştı. Yani bu şaka Dean'i nasıl etkiler onu üzer mi ya da endişelendirir mi bu ve bu benzer hiç bir şeyi düşünmeden bir anda karar verip uygulamaya geçtiği bir şeydi bu şaka ve halen de aynı duyguları taşıyordu daha doğrusu taşımıyordu. Bu bir nevi umursamazlık gibi bir şeyi ya da daha doğru bir tanımla duyarsızlık evet kesinlikle buydu duyarsızlık. İçinde ki duyarlı yanı kaybetmiş o arkadaşı ile endişelenen kısmı zaten normalde de pek düşündüğü söylenemezdi. Yani onu genel anlamda düşünen kişi Dean olmuştu. O ise buna karşılık sadece onu üzmemek için başlarda Stacy ile iyi geçinmeye çalışan zavallı kardeş konumundaydı ta ki değişim başlayana kadar. Ona kalsa hala pek fazla değişmediğini savunurdu peki öyleyse bu yaptığı neydi tamam belki Dean'i şimdilik oldukça mutlu edecek bir şey gerçekleşmişti hem de imkansız olduğunu düşündükleri şey o ve Stacy artık gerçekten ikiz olmanın ne olduğunu öğrenmişlerdi. Aynı aileye dahil olmanın, kardeş olmanın ve aslında birbirleri ile ne kadar iyi anlaşabildiklerini fark etmişlerdi. Sadece bir hafta içinde hatta daha kısa sürede. Çünkü sadece iki gün evde yalnız kaldıktan sonra bir anda iki iyi kız kardeşe dönüşmüşlerdi ve sonrası partiler, alışverişler sıradan iki kız kardeşin yapması gereken şeyler. Tabi bu sıradanlığın sınırı karınları açıkıp iki doyumsuz vampire dönüşünceye dek geçilmemişti. Kan arzusu ile dönüştükleri şey seçtikleri kurbanlar neredeyse aynı kişilerdi onlara memnuniyetle hizmet etmeye hazır yakışıklı mugglelar. İşleri bittiklerinde ise bir kaç asa hareketi ya da bir bakış onlardan kurtulmalarını sağlamıştı. Yani herşey eğlenceliydi ama Scarlett'ın saklı derinliklerden çıkarak tek var olmaya çalışan aç gözlülüğü daha fazla eğlence istemiş ve orata bu şaka çıkmıştı.

Yere uzanmış Stacy'ye bakarken onunla arasında ki bir ortak özelliği daha keşfetmişti birbilerine benzer yeteneklerini. Çünkü Scarlett ne kadar bir ölmek üzere birine benziyorsa ikizi de o denli az önce elini kana bulamaktan zevk almış bir katile benziyordu. Scarlett bu duruma ister istemez gülümsedi ve " Sende bu konu da en az benim kadar yeteneklisin " dedi aa evet kendini beğenmişlik işte bu da saklı bir yerlerden gün yüzüne çıkmış bir diğer özelliğiydi. Nedense bu özelliklerin çoğu pekte iyi sayılmazdı ama yinede iyi hiç bir şeyin olmadığı da doğru değildi. Çünkü kendini koruma iç güdüsünün onda yarattığı etki ile artık karamsar düşüncelerden uzaklaşmış ve sadece anını yaşamaya odaklanmıştı. Elbet bununda kötü yanları olabilirdi ama bu durum Stacy'nin başkalarına acı çektirme özelliğinin yanında çok masumaneydi.

Gökyüzüne baktı serin esen rüzgarın bedenini okşadığını hissedebiliyordu ve sadece bir kaç saniye içinde gece yarısını gösteren saatin gonklamasını duymuştu. Saat oldukça uzaktı ama vampir duyularının verdiği güçle hiç zorlanmadan duyabiliyordu ve bu saatin sesi Dean'in mektuplarının aldığının bir göstergesiydi. Jarvis tam da ondan istediği gibi Dean'e tam gece yarısı mektubu ulaştırmıştı ve sanki bunu haber veriyormuşcasına baykuş haneye uçarken çıkardığı sesler yüzün de sinsi bir gülümseme oluşturmuş ve hemen sonrasın da tekrar yaşayan ölü hallerine geri dönmüştü. Şimdi yapması gereken tek şey beklemekti bekleyip Dean'in yanına gelmesini beklemek. Dean geldiğinde olacak her şey ise sadece doğaçlama olacaktı çünkü plan hazırlık ve bekleyiş olarak hazırlanmış ve her ikisi de gerçekleşmişti. Gözlerini kapatırken Dean'in kokusunu almış ve yüzün de acı çeken ifadeyle yanına gelmesini beklemeye başlamıştı. Dean'in ikizine karşı gösterdiği tavır hem komik hemde onu mutlu etmesi gereken bir şeydi ama onu mutlu eden aslında Dean in şakayı fark etmemesi olmuştu. Zaten bir şaka sadece şaka yapan fark etmediği zamanlarda eğlenceli olabilirdi. Dean'in sözlerini işittiğin de yavaşça gözlerini açtı ve acı dolu bir ses tonuyla " Beni kurtarmana ihtiyacım yok Dean ben bir anlaşma yaptım ve kaybettim şu an yapmama gereken tek şey yok olmak lütfen bunu engelleme " dedikten bir süre sonra gözlerini sanki bir daha hiç açmayacakmış gibi kapattı ve sessizce beklemeye başladı artık tüm iş stacydeydi ve yaptığı her şey şakanın boyutunu etkileyecekti.

Vampir|Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 93 Kayıt tarihi : 26/01/11

Geçirdiği belki de en ilginç haftayı geçirmişti ikizi ile birlikte aslında olacaklara hazırlıklı olması gerekirdi. Yani sonuçta Dean ile yaptığı son konuşmadan sonra artık ikizi ile iyi geçinmeyi kafasına koymuştu. Scarlett ile ilk bu konuyu konuştuğun da onun bunu garipsemesi ve güvenmemesini gayet normal karşılamıştı. Sonuçta tüm hayatını size cehennem hayatı yaşatmaya adamış birine nasıl güvenebilirdiniz ki. Aslın da elbetteki güvenemezdiniz ya da tam bir güven için bir zaman isterdiniz ama Scarlett yine de vereceği tepkilerin en iyiyi olanını vermişti sonuçta bir şekilde ikiz olmalarından ötürü birbirlerinin yalanlarını çok iyi anlayabiliyorlardı Scarlett'ta yalan söylemediğini anladığından ötürü ılımlı yaklaşmıştı. Sonuca nasıl ulaşılmış olursa olsun şu an bu durumdan o kadar memnundu ki düşünmek sadece güzel anlara gölge düşürmeye yarıyordu. Zaten sırf bu nedenle düşünmeyi bir kenara bırakarak koca bir haftayı ikizi ile birlikte alışveriş yaparak ya da onun adına düzenlenen partilere katılarak geçirmişti ve onunla gerçekten eğlenmişti ve bu durum keşke demesine neden olsa da güzel anlara gölge düşürmeme konusunda kendine verdiği sözle sadece eğlenmeyi sürdürdü. Haftanın bitiminden evinde eşyaları toparlamış ve ikizi ile birlikte Hogwarts'a doğru yola çıkmışlardı. Yolda ise aklın da sadece tek bir isim vardı Dean. Onu çok özlemişti ve bir sonraki gün yapacağı ilk işin onu görmek olacağı konusunda hiç bir şüphesi yoktu.

Okula vardıklarında ikizi ondan önce odaya varmış ve muhtemelen eşyalarını yerleştirmeye koyulmuş olmalıydı. Hızla odasına ilerleyerek kapıdan içeri girdi ve sessizce asasını eline alarak eşyalarını dolabına yerleştirip üzerini değiştirmekte için kıyafetlerine yöneldi. Eline annesinin okula gelemeden önce ona aldığı elbise takılmıştı ve o bir an bile düşünmeden kıyafetini üzerine geçirdi. Ailesi ile her şey eskisi gibi olmuştu sanki eskiden nasılsa öyle gibi davranıyor olsalar da hala gözlerinden ikizinin bir adım önde olduğuna emindi ama umursamıyordu ve umursamamak bazen gerçekten çok işe yarıyordu. Üstünü değiştirdiğinde yatağına oturup ikizine baktı. Bir şeyler düşündüğü kesindi ama ne olduğunu kestiremiyordu. ikizi birden konuşmaya başladığın da onu dinledi ve daha ilk cümleye hemen "Evet" cevabını verdi sonuçta Dean'in geceleri uyumadığını da en az ikizi kadar çok iyi biliyordu. Cümlenin devamında ise hafif bir tereddüt etse de " Tamam Scarlett bana uyar oyunları severim üstelik onu yarın görmeyi planlıyordum bu oyun sayesinde onu daha erken görmüş olurum " dedi ve sessizce ikizinin planının detaylarını dinlemeye başladı. Plan Dean adına kötü görünüyor olsa da sonuçta bu sadece bir şakaydı bu yüzden hiç düşünmeden kabul etti ve ikizinin söylediği yapmak üzere çalışma masasına oturdu. Eline aldığı kalem ve kağıtla mektubunu yazmaya başladı.

-Aşkım sana verdiğim sözü tutamıyor olmaktan ötürü çok özür dilerim ama artık katlanıyorum etrafımda ki bu yalandan dünya artık dayanılmaz bir hal almaya başladı. Ne kadar kendimi değiştirmek için çaba harcamış ve belki de sona çok yaklaşmış olsam da bu hiç bir işe yaramadı. Ailemin zorla bizi alması üzerine geçirdiğim hafta da neler olduğunu ve Scarlett'la aramızda neler geçtiği asla tahmin edemezsin. Tüm kavgaların sonucundan sadece tek bir konuda anlaşabildik o da okula döndüğümüz ilk gece şamarcı söğütün orada yapacağımız düelloda. Belki bu gecenin sonunda seni sonsuza dek kaybede bilirim aşkım düelloyu kaybedersem hayatımın sonu olacak seni sevdiğimi asla unutma

Stacy-

İşi bittiğinde mektubu gece yarısından sonra ulaştırmayı tembih ettiği baykuşu saitoya verdi. Şimdi ikizi ile birlikte Şamarcı söğütün bulunduğu yere gidebilirlerdi ve bunu düşündükleri anla söğütün yanına varmaları sadece bir kaç dakikaları almıştı. Asası elinde planın geri kalan kısmı için Scarlett'ın söyleyeceklerini bekledi ve söylediklerinin " Tamam bana uyar bende katil ikiz taklidinde başarılı olcağıma eminim " dedikten sonra gülmeye başladı. Ama gülümsemesi Scarlett'ın kendini hazırladığı ana kadar sürdü o andan itibarek o acılar içinde kıvranan kurban stacy ise kurbanına tatmin olmuş bir ifadeyle bakan bir katile dönüşmüştü.

Vampir|Hufflepuf IV. Sınıf Mesaj Sayısı : 87 Kayıt tarihi : 14/04/11

Göl kenarında öylece uzanmış gökyüzünü izliyordu. Ortalık 1 haftadır fazlasıyla sessizdi. Aslında oldukça sesliydi ama sürekli başını belaya sokan biricik arkadaşı scarlett ve aşık olduğu tek kız stacy olmadan ona bu okul oldukça sessiz gelmişti. Bir haftadır hiçbir şey düşünemiyordu. Bırakın derslere konsantre olmayı arkadaşlarıyla konuşurken bile dikkati dağılıyor dalıp gidiyordu. Stacy’le scarlett’ın birlikte olduklarını düşündükçe içi sıkılıyor her ikisi içinde endişeleniyordu. Kardeş hatta ikiz olmalarına rağmen asla anlaşamadıklarını çok iyi biliyordu. Her an her dakika birbirlerinin kuyularını kazmak için çabalıyorlardı. Ve çoğunlukla da birbirlerinin canını acıtmayı çok iyi başarıyorlardı. Scarlet’ın değiştiğini düşünürsek aralarındaki olaylar daha da büyüyecekti bu kesindi. Her an her ikisi içinde sürekli endişelenmek her ikisinin de iyi olup olmadığını merak etmek dean’ı çok yormuştu. Ama onları düşünmeden de yapamıyordu. Biri en yakın arkadaşı biricik dostuydu diğeri ise aşık olduğu tek kişi sevgilisiydi. Neden birbirlerinden ölesiye nefret ediyorlardı anlamıyordu. Onlar kardeşti. Birbirlerine destek olmaları gerekliydi. Ama onlar iki iyi kardeşten çok iki düşman gibiydiler. Hatta gibiydiler kelimesi azdı onlar birbirlerine düşmandı. Tıpkı kuzeni isabelle dean gibi. Ama Dean’la isabel cephesinde işler biraz farklıydı. Onların cephesinde kötü olan isabeldi. Fakat isabel hiçbir zaman dean’a zarar vermeyi becerememişti. İsabel sürekli planlar yapıp durmuş dean’sa sürekli yaptığı planlardan başarılı bir şekilde sıyrılmıştı. Deliren tarafsa sonunda hep isabel olmuştu. Dean’ın kuyusunu kazmak için ayırdığı zamanın yarısını kitap okumaya ayırsaydı şimdiye dek bir kütüphane kitap okumuş olurdu. Bu arada isabel demişken son zamanlarda hiç sesi soluğu çıkmıyordu. Yine kesin büyük planlar peşindeydi. Merak ediyordu acaba yine ne gibi gereksiz planlar hazırlıyordu dean için sanki yaptığı planlar bir işe yarayacakmış gibi… Asla vazgeçmiyordu diğmi ? Ve asla da vazgeçmeyecekti. Hiç ihtiyacı olmadığı halde derin bir nefes aldı. Gözlerini kısa süre kapadı. Acaba şuan Stacy’le scarlett neler yapıyordu? Uyumuşlar mıydı? Hımm hayır uyuduklarını sanmıyordu. Büyük ihtimalle ya birbirlerini yiyorlardı ya da stacy scarlett’ın sıkça bahsettiği o çılgın partilerinden birini veriyordu ve scarlett’ta her zamanki gibi odasında oturarak sonunda ondan kurtulmanın tadını çıkarıyordu. Gözlerini aralayıp tekrar gökyüzüne odaklandı.

Göl her zaman dean’a huzur veren bir yer olmasına karşın bir haftadır kafasını sürekli meşgul eden sorulardan kurtulmasını sağlayamıyordu. Gökyüzü yine her zamanki gibi muhteşemdi. Tüm güzelliğiyle parlayan yıldızlar ve ona tüm ihtişamıyla eşlik eden ay… Dean gökyüzünü izlerken düşüncelerinde boğulmaya başlamışken birkaç kanat sesinin ardından bir baykuşun onu gagalamasıyla düşüncelerinden kurtularak kendine geldi. Bu jarvisti. Tabi ya ona saldırması seven bir başka baykuş yoktu zaten jarvise bakarak ''Hey beni ısırmaktan vazgeç '' dedi. Gözüne baykuşun ayağındaki kağıt takıldı. Muhtemelen scarlett geçirdiği kabus dolu bir hafta için sitem ediyordu ve onunla konuşmak istediğini söylüyordu. Kağıdı alıp okumaya başladı. Ve okuduğu her kelimede yüzündeki gülümseme daha da silikleşmeye başladı. Mektubu bitirdiğinde şok olmuştu. Buna inanamıyordu. Bunu yapacak olamazlardı. Dean’a bunu yapamazlardı. Ya sevgilisini ya en yakın dostunu kaybedecekti hem de aptalca bir anlaşmazlık yüzünden… Bu dean’ın kesinlikle kaldıramayacağı bir şeydi. Dean tam onları durdurmak için oraya gitmek üzere ayağa kalmıştı ki bir baykuş daha gelmişti. Bu gün dean’ın mektup okuma günüydü de onun mu haberi yoktu. Baykuşun ayağındaki kağıdı aldı ve okumaya başladı. Aşkım diye başlıyordu cümle yani stacy’den geliyordu bu da dikkatle okumaya devam etti. İkisi de geçirdikleri haftanın ne kadar berbat olduğuna değindiğine göre durum sandığından daha kötüydü. Ve sonunda anlaşabildikleri bir konunun olduğundan bahsediyordu. Anlaştıkları konu buna sevinebilirdi herhalde sonunda bir konuda anlaşabilmişlerdi tabi anlaştıkları konu sonu ölüm olan bir düello olmasaydı. Buna engel olmalıydı. Bunun olmasına izin veremezdi. Lanet olsun şimdiden fazlasıyla zaman kaybetmişti bile mektupları okurken… Olabildiğince hızlı ve çabuk bir şekilde şamarcı söğüte varmıştı. Fakat ne yazık ki geç kalmıştı. Şamarcı söğütün altında sadece bir kişi vardı. ''Yo hayır bu olamaz'' dedi ve hızla ağacın altına gitti. Scarlett kanlar içinde yerde yatıyordu. Stacy ise yaptığı şeyden gayet memnun bir şekilde scarlett’ın kanlar içindeki halini izliyordu. Önce şok olduğunu belli eden bir şekilde ''Hayır olamaz scarlett…'' dedi. Daha sonra büyük bir sinirle stacy’se ''Lanet olsun ne yaptın sen'' dedi.Daha sonra hızla scarlett’ın yanına giderek ''Ah kahretsin scarlett sen iyi misin? Ah tabi ki değilsin zamanında burada olup bu aptal düelloyu durduramadığım için özür dilerim. Ve bu düello konusu üzerinde seni iyileştirdikten sonra ayrıca konuşucaz ve seni temin ediyorum küçük hanım bundan kolay sıyrılamayacaksın. '' dedi. Sinirli gözlerini stacy’e dikerek ''Lanet olsun siz kardeşsiniz iki düşman değil böyle bir şeyi nasıl yaparsınız ve sen böyle aptalca bir şeyi nasıl kabul edersin? '' dedi.

Oyuna hazırlanırken kafasının içinde en ufak bir endişe oluşmamıştı. Yani bu şaka Dean'i nasıl etkiler onu üzer mi ya da endişelendirir mi bu ve bu benzer hiç bir şeyi düşünmeden bir anda karar verip uygulamaya geçtiği bir şeydi bu şaka ve halen de aynı duyguları taşıyordu daha doğrusu taşımıyordu. Bu bir nevi umursamazlık gibi bir şeyi ya da daha doğru bir tanımla duyarsızlık evet kesinlikle buydu duyarsızlık. İçinde ki duyarlı yanı kaybetmiş o arkadaşı ile endişelenen kısmı zaten normalde de pek düşündüğü söylenemezdi. Yani onu genel anlamda düşünen kişi Dean olmuştu. O ise buna karşılık sadece onu üzmemek için başlarda Stacy ile iyi geçinmeye çalışan zavallı kardeş konumundaydı ta ki değişim başlayana kadar. Ona kalsa hala pek fazla değişmediğini savunurdu peki öyleyse bu yaptığı neydi tamam belki Dean'i şimdilik oldukça mutlu edecek bir şey gerçekleşmişti hem de imkansız olduğunu düşündükleri şey o ve Stacy artık gerçekten ikiz olmanın ne olduğunu öğrenmişlerdi. Aynı aileye dahil olmanın, kardeş olmanın ve aslında birbirleri ile ne kadar iyi anlaşabildiklerini fark etmişlerdi. Sadece bir hafta içinde hatta daha kısa sürede. Çünkü sadece iki gün evde yalnız kaldıktan sonra bir anda iki iyi kız kardeşe dönüşmüşlerdi ve sonrası partiler, alışverişler sıradan iki kız kardeşin yapması gereken şeyler. Tabi bu sıradanlığın sınırı karınları açıkıp iki doyumsuz vampire dönüşünceye dek geçilmemişti. Kan arzusu ile dönüştükleri şey seçtikleri kurbanlar neredeyse aynı kişilerdi onlara memnuniyetle hizmet etmeye hazır yakışıklı mugglelar. İşleri bittiklerinde ise bir kaç asa hareketi ya da bir bakış onlardan kurtulmalarını sağlamıştı. Yani herşey eğlenceliydi ama Scarlett'ın saklı derinliklerden çıkarak tek var olmaya çalışan aç gözlülüğü daha fazla eğlence istemiş ve orata bu şaka çıkmıştı.

Yere uzanmış Stacy'ye bakarken onunla arasında ki bir ortak özelliği daha keşfetmişti birbilerine benzer yeteneklerini. Çünkü Scarlett ne kadar bir ölmek üzere birine benziyorsa ikizi de o denli az önce elini kana bulamaktan zevk almış bir katile benziyordu. Scarlett bu duruma ister istemez gülümsedi ve " Sende bu konu da en az benim kadar yeteneklisin " dedi aa evet kendini beğenmişlik işte bu da saklı bir yerlerden gün yüzüne çıkmış bir diğer özelliğiydi. Nedense bu özelliklerin çoğu pekte iyi sayılmazdı ama yinede iyi hiç bir şeyin olmadığı da doğru değildi. Çünkü kendini koruma iç güdüsünün onda yarattığı etki ile artık karamsar düşüncelerden uzaklaşmış ve sadece anını yaşamaya odaklanmıştı. Elbet bununda kötü yanları olabilirdi ama bu durum Stacy'nin başkalarına acı çektirme özelliğinin yanında çok masumaneydi.

Gökyüzüne baktı serin esen rüzgarın bedenini okşadığını hissedebiliyordu ve sadece bir kaç saniye içinde gece yarısını gösteren saatin gonklamasını duymuştu. Saat oldukça uzaktı ama vampir duyularının verdiği güçle hiç zorlanmadan duyabiliyordu ve bu saatin sesi Dean'in mektuplarının aldığının bir göstergesiydi. Jarvis tam da ondan istediği gibi Dean'e tam gece yarısı mektubu ulaştırmıştı ve sanki bunu haber veriyormuşcasına baykuş haneye uçarken çıkardığı sesler yüzün de sinsi bir gülümseme oluşturmuş ve hemen sonrasın da tekrar yaşayan ölü hallerine geri dönmüştü. Şimdi yapması gereken tek şey beklemekti bekleyip Dean'in yanına gelmesini beklemek. Dean geldiğinde olacak her şey ise sadece doğaçlama olacaktı çünkü plan hazırlık ve bekleyiş olarak hazırlanmış ve her ikisi de gerçekleşmişti. Gözlerini kapatırken Dean'in kokusunu almış ve yüzün de acı çeken ifadeyle yanına gelmesini beklemeye başlamıştı. Dean'in ikizine karşı gösterdiği tavır hem komik hemde onu mutlu etmesi gereken bir şeydi ama onu mutlu eden aslında Dean in şakayı fark etmemesi olmuştu. Zaten bir şaka sadece şaka yapan fark etmediği zamanlarda eğlenceli olabilirdi. Dean'in sözlerini işittiğin de yavaşça gözlerini açtı ve acı dolu bir ses tonuyla " Beni kurtarmana ihtiyacım yok Dean ben bir anlaşma yaptım ve kaybettim şu an yapmama gereken tek şey yok olmak lütfen bunu engelleme " dedikten bir süre sonra gözlerini sanki bir daha hiç açmayacakmış gibi kapattı ve sessizce beklemeye başladı artık tüm iş stacydeydi ve yaptığı her şey şakanın boyutunu etkileyecekti.

Vampir|Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 93 Kayıt tarihi : 26/01/11

Kendini garip hissediyordu ve bir o kadar da farklı. Garip olan ikizi ile yaptıklarını bu oyundu aslında oyunda denmez asıl tuhaf olan yan yana gelmeleriydi zaten tekrar kardeş olduklarının anımsamalar. Doğdukları andan itibaren bu duyguyu neredeyse hiç tatmamışlardı belki çok küçük yaşlarda ama bu oldukça kısa sürmüş olmalıydı ki hatırlamıyordu. Tek hatırladığı onu kendine rakip olarak görmeye başladığı andan itibaren hayatını onun yaşamanı cehenneme çevirmeye adamış olmasıydı. Şimdi ise asıl tuhaf gelen şey sahip olduğu bu duyguydu. Nasıl olmuştu çok küçük bir kızken bunun düşünüp böyle planlar yapabilmişti. O yaşta çoğu duyguyu yeni yeni keşfetmeye çalışan bir kız inanılması gerçekten güç olsa da bunu yaşamıştı ve tabi ki ikizine de bunu yaşatmıştı. Bir anda kendini düşüncelerinin için de kaybolmuştu ay ışığının eşsiz parlaklığının altında ve ikizini duymamış olsa sabaha kadar yeni düşünceler türeterek içlerinde kaybolabilirdi. Bir anda başını iki yana sallayarak kendine geldi ve tekrar kendini az önce ikizini öldürecek kadar kin ve nefret dolu halini takınmıştı ve hemen sonrasında artık ikizine cevap verebilirdi. Başta cümlesi iltifat ediyormuş gibi algılanabilirdi ama o bu cümlenin altında yatan kendini beğenmişliği söylediği ilk anda anlamıştı. Ama ona ne kızabiliyor ne de kavga çıkarmaya yönelik bir adım atmak istiyordu. Belki de hayatında ilk kez ablalık yapma gereği duymuş ve ona göre davranmıştı. Ona gülerek " Kendini bu kadar beğenmiş olma canım kardeşim sonuçta geç olsa da anladığımız bir gerçek var ki biz kardeşiz hatta ikiz kardeşiz bu gibi durumlarda da benzer olmamız gayet doğal ayrıca aslına bakarsan ben rol bile yapmıyorum sadece biraz eskisi gibi davranıyorum yani hala benim " dedi. Haklıydı da Isabel ile birlikte başkalarının hayatını alt üst edecek o kadar çok şaka ve oyun yapmışlardı ki o bunların sayısı bile hatırlamıyordu. Ama hatırladığı bir şeyler de vardı en yakın örneği düşünecek olursa Timmy 'ye yaptığı davranış ve onu kandırması çok eğlenmişti bunu kabul ediyordu ama şimdi hissettiği tek şey üzüntüydü. Üzülmüştü çünkü artık onların neler hissettiği biliyordu ve sırf bu neden den ötürü zevk almak yerine hissettiği tek şey vicdan azabı oluyordu. Ama bunları düşünmenin hiçte sırası değildi tekrar kendini toparlamaya çalıştı ve bunu başarmakta zorlanmadı da çünkü gerçekten rol yapmıyordu eskisi gibi davranıyordu hepsi bu.

Gök yüzündeki yıldızlara bakarken esen rüzgarın teninde hissettirdiği tatlı esintiyle içinde ki değişikliğin bir kez daha farkına varmıştı. Küçük şeylerle mutlu olmanın ne demek olduğunu da yeni yeni öğrenmişti. Aslında özetle ikizler birbirlerine yaklaştıkça her biri kendi için de bilmediği farkı duyguları tadıyorlardı ve bu farklılık git gide hoşlarına gitmeye başlamıştı. Ama aklına gelen bu düşünce bir anda rahatsızlık hissetmesine neden oldu. Çünkü o iyi duyguları tadarken ikizi tam tersi şekilde hareket ediyordu ve bu hiçte iyi değildi. Kendini düşündüğü için değil tamamen ikizini düşünmeye yönelik olmuştu bu durum ama aynı anda aklına gelen bir kaç fikirle rahatlamış bir şekilde Scarlett'a baktı. Plan hazırdı Scarlett yarı ölü bir halde hareket edecekti ve belki de planın en zor kısmı için o ve Dean'i sessizce dinleyecekti. Çünkü o ölmek üzereyken açıklama bekleyen Dean'e laf yetiştirme konusunda yalnızdı ve bir şeyler düşünmeliydi hemde bir an önce. Gece yarısına çok az kalmıştı ve onun mektupları okuyup buraya gelmesi çok kısa bir zamanını alacaktı. Hemen kendini hazırladı ve sessizce beklemeye başladı inandırıcı olması açısından en başta ondan uzak duracaktı ve sonra karanlığın içinden çıkarak Scarlett'ın başında bekleyecek olan Dean'le konuşmaya başlayacaktı.

Zaman yavaşça akıp giderken büyük saatinin gece yarısını haber veren kulak tırmalayıcı sesini duydu. Ağacın altında ay ışığının neredeyse hiç ulaşamadığı karanlığın içinde beklemeye başladı ve Dean geldiğin de bir süre Scarlett ile ilgilenmesine izin verdi ve hemen sonrasında karanlığın için den en şeytanı görüntüsüyle ortaya çıktı. Asası elinde, sinsi bakışlarını onların üzerinde gezdirmeye başladı. Gözlerini ikizine takıldığında bakışlarından daha çok acıma duygusu oluşuyordu. Ama bu duygu canını yaktım üzgünüm tarzında değil de sen bunu hak ettin ve şimdi acı çek tarzında bir şeydi. Boşta kalan elini gecenin siyahlığına uyumlu saçlarına götürdü ve saçlarının uçlarıyla oynarken onlara doğru atmaya başladığı adımlarını hızlandırdı. Dean'in sözlerinden sonra ikizinin söylediklerini duydu Scarlett tam da ondan beklediği şekilde konuşmaya başlamış ve ona gereken malzemeyi vermişti. Sahip olduğu en şeytani ses tonunu kullanarak konuşmaya başladı. " Bence onu dinlemelisin Dean o acınası bir zavallı ve beni yeneceğini düşünecek kadar aptal işte bu yüzden ölümü haketti. Anlaşmamız buydu Dean kaybeden yok olmak zorunda ve yok olacak. Ayrıca kardeş olmamız umurumda bile değil onunla ikiz olmayı ben istemedim hayatım boyunca o aynı evde kalmak zorunda olduğum bir böcekti ve bende onu imha ettim " dedi. Gözlerinde ne bir pişmanlık ne de endişe vardı sadece ve sadece zevkten çılgına dönmüş bakışlara sahipti...

Vampir|Hufflepuf IV. Sınıf Mesaj Sayısı : 87 Kayıt tarihi : 14/04/11

Şu an pek mantıklı düşünemiyordu. Yine o tüm duyguları aynı anda yaşadığı zamanlardan biriydi. Sinirliydi, öfkeliydi ,kızgındı, üzgündü,kırgındı,sevinçliydi,mutsuzdu tüm bu duyguları aynı anda yaşamak aklını karıştırmıştı. Bu kadarı dean için bile fazlaydı. Gerçekten fazlaydı. Tamam genel olarak dünyanın en sabırlı insanıydı,anlayışlıydı ve mantıklı davranırdı.Ama bu olanların nesi mantıklıydı ki o mantıklı olacaktı. Scarlett’la Stacy’nin yaptığı şey tam bir saçmalıktı. Mantık dışıydı ve dean onlar için ayırdığı sabrın sonuna gelmişti artık. Bu düello son noktaydı. Ve anlayışlı olma kavramınıysa çoktan yitirmişti. Gözleri öfke doluydu. Sakinliğin s si kalmamıştı. Öfke dolu gözlerini stacy’den scarlett’a çevirerek buz gibi bir ses tonuyla " Kes sesini scarlett aptal anlaşmanız umurumda değil ve ne düşündüğünde senin ölmene izin vermeyeceğim. Bu aptal anlaşmayı bozuyorum kimse ölmüyor. " dedi. Sesinde genel olarak hiçbir duygu yoktu. Bu sinirli olmadığından değildi. Aksine sinirden deliye dönmüştü. Genel olarak dean çok nadir duygusuz bir ses tonuyla konuşurdu. Ve scarlett bunun hiçte iyiye işaret olmadığını çok iyi bilirdi. Dean’ın duygusuzlaştığı anlarda genel olarak onunla tartışmazdı. Çünkü bilirdi ki dean bu gibi zamanlarda tanıdığı dean değildi. Tamamen acımasız ve kötü biri oluyordu. Yani tıpkı tüm vampirler gibi… Scarlett’ın kendinden geçmesiyle birlikte stacy konuşmaya başlamıştı. Yanlış anlamayın ona hala aşıktı ama öfkesi aşkının önüne geçmiş durumdaydı ve buda pek iyi sayılmazdı. Özellikle dean sinirden deliye dönmüşken… Stacy’nin ilk cümlesiyle birlikte gözleri kırmızıya dönmüştü. Onun kadar güçlü, kötü ve sinsi olmadığı için scarlett’ın ölmeyi hak ettiğini söylüyordu. Mantığını yitiren kişinin dean olduğunu düşünebilirdiniz ama stacy’de hiç mantıklı konuşmuyordu. Şuan ona bağırmak ve aklına gelen her şeyi söylemek istiyordu. Üzülüp üzülmeyeceği umurunda değildi. Saçma düşünüyordu.

Hayatındaki en büyük hatayı yapmıştı ve dean bunu affetmeyecekti. Onu dean’ı ısırdığı için affedebilirdi. Deanı öldürmek istediği ve kalbine kazık saplamaya kalktığı için de affedebilirdi. Zor olmuştu belki… Unutmamıştı o olayı ve asla unutamayacaktı ama yinede affetmişti stacy’i. Ama en yakın arkadaşını öldürmeye kalkıştığı için kesinlikle affetmeyecekti ve anlayışlı davranmaya da hiç niyeti yoktu. Sözlerine başlamak için stacy’nin zırvalıklarının bitmesini bekledi. Konuştuğu her saniye daha da batıyordu. Dean stacy’nin son cümlesini dinlerken lafını bitirmesine izin vermeye canla başla çalışıyordu. Dişlerini sinirden o kadar sıkıyordu ki gıcırdadığını duyabilirdiniz. Sonunda zırvalamaları bitmişti. Vampir hızıyla stacy’nin yanına gitti. Aralarında bir adım mesafe kaldığında durdu. Öfke saçan gözlerini stacy’nin gözlerine dikerek buz gibi bir ses tonuyla " Etrafındaki herkese zarar vermeyi ve onları incitmeyi seviyorsun anladım ama bu kadarı fazla öz kardeşini öldürmek için elinden geleni yapıyorsun tanrı aşkına kimsin sen? Gerçekten aşık olduğum kişi olamazsın bu imkansız kız kardeşini öldürdükten sonraki planın ne beni öldürmek mi? Tabi ortada tanık olmazsa tehlikede olmaz. " dedi. Kırmızı gözleri daha da kırmızılaşmış koyu kızıl olmuştu. Ses tonu değişmemişti fakat sessindeki tonlamadan ne kadar sinirli olduğunu kolaylıkla anlayabilirdiniz " Yalnız bu sefer eğer başarabilirsen boynumu kırmayı dene kalbe kazık saplamak konusunda ne kadar beceriksiz olduğunu gördük hem son anda vazgeçme ihtimalinde olmaz. Kesin ölüm. Nasıl olsa bende yaşamayı hak etmiyorum. Fazla iyiyim diğmi? Ve bu sence katlanılamaz bir şey benim hakkımda ne düşünüyorsun stacy basit ve önemsiz kukla olduğumu falan mı öyledir herhalde. " dedi. Bir süre sessiz kaldıktan sonra aynı ses tonuyla " Her şeyi anlayabilirim. Her şeyi görmezden gelebilirim. Unutabilirim. Affedebilirim ama bunu anlayamam, görmezden gelemem, unutamam sen öz kardeşini öldürmeye kalktın. Tanrı aşkına aklından ne geçiyordu bunu yaparken? ah lanet olsun bunu nasıl yaparsın? " dedi.

İçinde bulunduğu zaman dilimi içerisinde o kadar iyi rol yapıyordu ki neredeyse bu duruma kendi bile şaşıracaktı. En yakın arkadaşı Dean onun gerçekten ölmeye hazır bir kurban olduğuna inanmıştı ve söylediklerin den ötürü içindeki sakinliği kaybettiğini anlaması sadece anlık bir zamandan diliminden ibaretti. Yine de umursamamıştı cidden şu an Dean'in hem üzüntü hem de kızgınlık dolu halini görüyor ama hiç bir şey yapmıyordu. Normalde bu oyunun şimdiye dek çoktan bitmesi gerekirdi ama o bu oyunu daha fazla uzatmak ve onu daha da çılgına çevirmek istiyordu. Çünkü ancak o zaman tüm perdeler indirip de oyunu bitirme vakti geldiğin de gerçek doyuma ulaşacaktı. Doyumsuzluğu tıpkı kana olan arzusu kadar onu esir etmişti. İçten içe gülerken bile kendini Dean'e acındırmaya devam ediyordu ta ki Dean artık içindeki tüm duyguları göstermek istercesine kendini kaybedene dek. Onun sözleri duyduktan sonra ise bir seçim yapması gerektiği anladı ya şimdi bu oyun sona erecek ya da Dean gerçekten çıldırana dek devam edecekti. Gerçi o bu haliyle de yeterince kendini kaybetmiş görünüyordu ama onu tanıyan benliği hala içten içe kendini kontrol etmeye çalıştığını anlıyordu ya da sadece böyle olduğuna inanıyordu ve işte bu inancı yaptığı seçimde en fazla rol oynayan düşünce oldu. Artık kararını vermişti oyun daha bitmemişti. Halsiz tavırları ve acınası duruşuyla " Bu kararı sen veremezsin Dean anlaşma sadece anlaşmayı yapan taraflar tarafından bozulabilir ve sen bu anlaşmaya dahil değilsin " dedi. Kelimeler ağzın kesik kesik çıkmıştı ve ardından gözlerini yavaşça kapattı.

Gözleri kapalı bir şekilde sadece diğer duyularını açık hale getirmişti ve bununla birlikte Dean'in var olan öfkesinin Stacy'de bütünleştiğini fark etti. Ama yine de tepkisizliğini sürdürmeye devam etti. Aralarında geçen diyaloglar Dean'in ikizine bağırması onu öyle eğlendiriyordu ki bu durum ilk bakışta sanki bu oyunu ikisinin arasının bozmak için uydurmuş olabileceği akıllara getiriyordu. Ama durum bu değildi çünkü artık ikizi ne eskisi gibiydi ne de Scarlett eski Scarlet'tı. Kendi içinde yarattığı değişim nedeniyle Stacy'de değişime zorlamıştı ve bu değişim her ikisine de bir tercih yapma şansı vermişti. Aslında seçimin büyük çoğunluğu Scarlett'a aitti seçenekleri ise ya ikizine ona yaptığı şekilde eziyet edecek ya da kardeş olduklarının farkına varacaktı. Onun seçimim ise belkide içinde ki son iyilik kırıntılarının etkisiyle gerçekleşmiş ve onunla iyi anlaşan ikiz kardeşler olmaya karar vermişti. O bunları kafasında dolaştırırken bile bir an olsun Dean ve stacy'deen uzaklaşmamıştı hala söyledikleri her şeyi her kelimeyi algılıyordu. İkizinin böcek yakıştırmasını ise gerçekten beğenmişti işte o an neredeyse gülecekti ama kendini sıktı sıkmak zorunda hissettiği içinde zorlanmadı. Dean son sözlerini söylediğin de ise artık zamanın geldiğini anladı. Çünkü biraz daha zorlarsa onları ayıran kişi olacaktı ve bu onu istemiyordu. Daha önce aralarında geçenleri ise umursamamıştı çünkü Dean ona söyleme gereği bile duymadığına göre olan çoktan tatlıya bağlanmış olmalıydı ki öyle olduğu aşikardı.

Öncelikle yerden kalkarak kıyafetlerini düzeltti hoş parçalamış kıyafeti ne kadar düzeltebilirdi ki ve sonrasında hızla Dean'in yanına gitti ve onu kolundan çekiştirerek ikizinden uzaklaştırdıktan sonra Dean in öfkeli ve bir o kadar da şaşkın bakışlarını üzerinde hissetti. Yüzünde en tatlı gülümsemesiyle "Dean sakin ol canım arkadaşım merak etme kimsenin ölme istediği falan yok ve aynı zaman da kimse kimseyi de öldürmek istemiyor biz sadece sana bir sürpriz yapmak istedik ve ben bu sürpriz öncesi böyle bir şaka hazırladım hepsi bu " dedi. Belki de bu gece ilk kez endişelenmeye başlamıştı çünkü artık Dean'in neler yapabileceğini kestirmekte zorlanıyordu. O yüzden hızla sürprizi söylemeye karar verdi "Dean biliyormusun aslında bu hafta senin okuduğun dan farklı yaşandı. Stacy ve ben kardeş olduğumuzun bir nevi farkına vardık ve bütün hafta ikiz kız kardeşler gibi eğlendik harika değil mi?" dedi

""

Vampir|Slytherin V. Sınıf Mesaj Sayısı : 93 Kayıt tarihi : 26/01/11

Bakışlarının hiç değiştirmeden oyunu mükemmele yakın bir derece de gerçekleştiriyordu tıpkı ikizinin istediği gibi. Dean gerçekten sergiledikleri oyun karşısında dehşete düşmüş ve gördüğü her şeye inanmıştı tıpkı planladıkları şekilde. İnancı giderek öfke ve üzüntü karmaşası yüzünden deliye dönmesine neden olmuştu. Bu hali onu içten içe üzüyordu çünkü onu gerçekten seviyordu daha önce yaptıklarının anımsadığın da ise oyunu ona daha fazla acı çektirmeden bitirmeyi bile düşündü. Ama kısa süre sonra bu sadece düşünce olarak kaldı. Çünkü şakanın sahibi olan ikizine karşı çıkmaksızın bir kere kabul etmişti ve ne yaparsa yapsın o bitti diyene dek bunu sürdürmesi gerekiyordu. Eğer bunu bozacak her hangi bir şey yaparsa bu yeni başlayan kardeşliğe gölge düşürecek ve bir nevi ikizini sırtından bıçaklamış olacaktı. İşte bu nedenle kendini tuttu. Scarlett'ın bu şakayı daha fazla sürdüremeyeceğine inanıyordu her ne kadar kuşku duysa da ikizinin de onu üzmek istemeyeceğini biliyordu. Ama bu düşünceye ne kadar bağlı kalabilirdi bilmiyordu çünkü onun değişen durumu içinde yarattığı duygu karmaşası ve doyumsuzluğu onu kendinden bile daha tehlikeli birine dönüştürmüştü. Dean'e söyledikleri ise korkularını haklı çıkardı hala oyuna devam ediyor ve kendini acındırıyordu ve bunda kesinlikle çok iyiydi. Dean ise bu durum karşısın da artık sadece tek bir şeye odaklanmıştı o da en yakın arkadaşı öldüren katil sevgilisine...

Onun bakışlarını üzerinde hissettiği an ister istemez bir anda tedirgin olmuştu söyleyeceklerini ve yapmayı düşündüğü şeyler hakkında en ufak bire fikri yoktu. Durum başka türlü olsa içinde ki aşkı nedeniyle Stacy'e hiç bir şekilde zarar vermezdi sonuçta öncesin de onu öldürmeye bile çalışmış olmasına rağmen yine de her şey bir şekilde düzelmişti . Ama şimdi durumun farklılığı gerçekten korkmasına neden olsa da bunu dışarı vurmadan kendi içinde tutmayı başardı. Bunu daha önceden de kullandığı için pekte zorlanmamıştı aslında. Dean üzerine doğru adımlar atarken bile tutumunu değiştirmemişti. Söyledikleri kendi içinde düşündükleriydi aslında aynı şekilde düşünmüş ama düşünceleri kelimelere döken Dean olmuştu. Ona cevap vermekte zorlanacağı bir soru sormuştu aslında çünkü tam olarak nasıl cevap vereceğini bilmiyordu yani bir anda sana zarar veremem derse bu karşısın da hala cici Stacy'nin olduğunu gösterecekti. Yok hayır ona hak verse bu sefer onu kesinlikle kaybedecekti bunun geri dönüşü kesinlikle olmayacaktı. Hızlı düşünüp karar vermeye çalıştı tam aklına düzgün bir cümle gelmişti ki Scarlett hızla yanlarına gelerek Dean'i ondan uzaklaştırmıştı. Bu olduğunda itiraf etmeliydi ki gerçekten derin bir nefes almıştı bu artık şakanın sona erdiğini gösteriyordu çünkü.

Bir kaç saniye bekledikten sonra ikizi ve sevgilisinin yanına gitti. Scarlett gülümsüyordu bunu nasıl başarıyordu anlamamıştı aslında çünkü Dean şu n ikisinin de canını okumaya hazır gibiydi ve büyük ihtimalle bu kaçınılmaz bir son olacaktı. İkizinin ilk konuşması bittikten sonra " Dean evet sana sürpriz yapmak istedik ve ikizimin aklına böyle bir şaka geldi bende kabul ettim sonuçta bu Scarlett ve benim birlikte yaptığımız ilk şey " dedi. Sesini istese de düzeltmeyi becerememişti titrek ve bir o kadar da endişeli çıkmıştı sürprizi söyleyerek belki bir şeyleri düzeltirim diye düşündü ama ikizi ondan önce davranmış ve sürprizi söylemişti. Şimdi ise tek yaptığı Dean'in tepkisini beklemekti.

Vampir|Hufflepuf IV. Sınıf Mesaj Sayısı : 87 Kayıt tarihi : 14/04/11

Dean şuan stacy’nin boğazına yapışıp onu yere fırlatmamak için kendini zor tutuyordu. Bir an için sadece bir an için kendini bıraksa stacy’e çok kötü şeyler yapabilirdi. Scarlett’ı öldürmeye kalkışışı onu çıldırtmıştı. Stacy daha öncede deanı öldürmeye kalkmıştı ve bu o kadar sorun olmamıştı aralarında ama bu tamamen farklıydı. Dean’a zarar vermeye kalkışması çok büyük sorun olmazdı fakat dean’ın değer verdiği birini öldürmeye kalkması kesinlikle büyük bir sorundu. Ve bu sorun kolay kolay çözülmeyecekti. Stacy’nin sessiz kalması her geçen saniye sinirlerini daha fazla bozsa da yine de ağzından çıkacak tüm zırvalıkları duymadan tüm öfkesini kusmamakta kararlıydı. Bunu nasıl yapmıştı ? Hala aklı almıyordu. Tamam biliyordu ikizinden nefret ediyordu ve onunla asla anlaşamamışlardı ama stacy’nin bir gün scarlett’ı öldürmeye kalkabileceği, hiç aklına gelmemişti. Her şeyden önce scarlett onun öz kardeşiydi. Ve dean’ın scarlett’a ne kadar değer verdiğini çok iyi biliyordu. Bunu isabel’den de çoğu kez dinlemiş olmalıydı. Çünkü isabel genel olarak dean’în canını yakmak ya da damarına basmak istediğinde ya scarlett’a sarardı ya da dean’ın arkadaşlarıyla uğraşırdı. Ve sonuçları isabel için hiç iç açıcı olmazdı. Genel olarak stacy’le iyi arkadaş olduklarını düşünürsek başına gelenleri ve yaptığı her şeyi ona anlatırdı herhalde en azından scarlett dean’a her şeyi anlattığına göre oda stacy’ye anlatır diye düşünüyordu. Buda stacy’nin ne yaparsa yapsın dean’ın değer verdiği kişilere sataşmaması gerektiğini anlamış olmasına yetmeliydi. Her ne kadar scarlett’a zarar vermesi tam tersini gösterse de… Zorda olsa düşüncelerinden kurtularak stacy’ye odaklandı. Gözlerinin rengi bir an olsun değişmemişti. Öfkesinden hiçbir şey kaybetmemişti. Stacy konuşmaya hazır görünüyordu. Dean stacy’nin son zırvalıklarını sarf etmesini beklerken kolundan birinin tutmasıyla tüm dikkatini onu kolundan tutan kişiye verdi. Bu scarletttı.

Ama nasıl olurdu? O ağır yaralar almıştı. Stacy onu öldürmek üzereyken gelmişti ve scarlett kanlar içinde yerde yatıyordu. Fakat şuan onu çekiştirende oydu. Bu nasıl olabilirdi? Şaşkın gözlerle Scarlett’ın çekiştirmesine karşın sadece dengesini korumaya çalışarak yürüdü. Olanların mantıklı bir açıklaması olmalıydı. Scarlett’a şaşkın ama öfkeli bir şekilde bakmayı sürdürürken bir açıklama beklediği gayet açıktı. Çok geçmeden scarlett konuşmaya başlamıştı. İlk söylediği cümleyle istemsizce gülümsedi. Sakin olmak mı ? Dean ve şaun için sakin olmak kesinlikle imkansızdı. Sessizce scarlett’ın söylediklerini dinlemeye devam etti. Scarlett’ın son sözleriyle birlikte gözlerindeki şaşkınlık yerini büyük bir sinir krizine bırakmıştı. Artık gözlerinde şaşkınlıktan eser kalmamıştı. Tepkisizliği ve sessizliği fırtına öncesi sessizlikle aynıydı. Scarlett konuşmayı bitirdiğinde uzun süre sessiz kaldıktan sonra büyük bir sinirle " Demek bu bir şakaydı . Anlıyorum sizin için yeterince endişelenmediğimi ve gün içinde ikinizin sorunlarıyla yeterince boğuşmadığımı ve üzülmediğimi düşündünüz ve böyle bir eşşek şakasıyla yüreğime indirmek istediniz. Sanırım tüm bunların bir şaka olduğunu öğrendiğim için rahatlayıp aptal aptal sırıtmalıyım diğmi? Fakat ben nedense bunun bir şaka olduğunu öğrenince hiçte rahatlamadım. " diye bağırdı scarlett’a daha sonra scarlett’ın kolundan sıkıca tutarak " Sence benim üzülmem komik bir şeymi ? Yada sence fazlasıyla değer verdiğin iki kişiden birini kaybedecek olman güzel olur muydu? Fazlasıyla önemsediğin birini kanlar içinde görmen ya da sence benim ölmem çokmu harika olurdu? Beni kanlar içinde görmen ve ölecek olmamı düşünmen tüm bunlar sence komik mi? 40 yılda bir iyi anlaşıyorsunuz ve ilk yaptığınız şey bana büyük bir eşşek şakası hazırlamak öylemi? Böyle bir düşüncesizliği nasıl yaparsın scarlett… Eğer normal bir insan olsaydım kalp krizinden ölebilirdim ve sen bunu bile bile bana böyle bir şaka hazırladın. Komik miydi bari benim olay karşısında dehşete düşmem, senin için endişelenmem, üzülmem hoşuna gitti mi? " diye bağırdı. O sırada bir şeyler gevelemekte olan stacy’ye " sen bu işe karışma bu scarlett’la benim aramda sana da sıra gelecek ama şuanki önceliğim fikrin tek sahibi scarlett’ın . " dedi. Daha sonra scarlett'ın koluna biraz daha sıkarak '' Bana cevap ver scarlett " diye bağırdı.